mUltimate Chopin

op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 67

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

..

Ostrzegawczy  przed przednutką wpisał Chopin w KG (→Wn) i zapewne w podkładzie do Wa. W Wn2 (→Wn3) dodano jeszcze  przed górną nutą oktawy, dis3. W tekście głównym uwzględniamy oba znaki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 70

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Półnuta fis z kropką w KG i Wa

!!!   miniat: te co w t. 50, tylko w innej kolejności.      TGTU

Przetrzymana półnuta z kropką w Wf

TGTU z łukiem do następnego taktu (EZnieU1)

Półnuta w Wn1

Ćwierćnuta z kropką w Wn2 (→Wn3)

EZnieU + kropka
..

Trudno stwierdzić, czy brak w Wn1 kropki przedłu­ża­ją­cej fis to adiustacja – przez analogię do t. 50 – czy pomyłka. Wersja Wn2 (→Wn3) nie znajduje uzasadnienia w źródłach.

Nie jest też jasne, jak należy traktować łuk przetrzy­mu­ją­cy fis w Wf. Mogłaby to być Chopinowska korekta, ale także wcześniejsza wersja lub nawet jakaś pomyłka, gdyż łuku tego nie ma ani w analogicznych t. 50-51, ani w pozostałych źródłach. Dlatego nie uwzględniamy go w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 70

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Bez znaku w KG (→Wn1)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia.       Tu pusta klisza 

Akcent na 3. mierze w Wf

Akcent na 1. mierze w Wa

EZnieU
..

W tekście głównym podajemy akcent na 3. mierze taktu, zgodny ze znakiem występującym we wszystkich źródłach w analogicznym t. 50. Akcent długi (widełki  ?) widoczny w Wa może wszakże być autentyczny – por. uwagę w następnym takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 74-77

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Łuki KG (odczyt dosłowny→Wn1)

całotaktowe 74, 75, od 76 do końca. Na końcu 73 do ostatniej ósemki (trochę krótszy, podnieść prawy koniec ciut)

Łuki KG, interpretacja kontekstowa

t. 73-74 = TGTU, potem nowe t. 75, 76, 77 do końca

Łuki Wf

TGTU

Łuk w Wa i Wn2 (→Wn3)

cała linijka
..

Odczytane dosłownie, krótkie łuki KG (→Wn1) są niemal na pewno błędne ze względu na sprzeczne z budową frazy przerwanie łuku pomiędzy t. 73-74. Zaproponowana interpretacja jest oparta na pierwotnym łukowaniu analogicznych t.  55-57, w których Chopin łączył napisane początkowo w KG jednotaktowe łuki w t. 55-56. Frazowanie to można uważać za alternatywne w stosunku do tekstu głównego, opartego na Wf i zgodnego z łukowaniem analogicznych t. 54-57. Ciągły łuk w Wn2 (→Wn3) to wynik dowolnej adiustacji, ale taki sam łuk w Wa może być autentyczny.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 76

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Łuk dis-es w KG (→Wn1→Wn2), Wf i Wa

!!!   miniat: nic.      TGTU

Bez łuku w Wn3
..

Usunięcie łuku dis-es w Wn3 to wynik adiustacji, mającej na celu ujednolicenie t. 56 i 76, tym razem na podstawie wersji KG w t. 56. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn