mUltimate Chopin

op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 23

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Bez oznaczenia w KG (→Wn) i Wa

w Wf
..

 widoczne w Wf to wersja pierwotna – Chopin skreślił takie oznaczenie w KG (→Wn).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty KG

t. 24-25

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Dwa akcenty długie w KG

!!!   miniat: 2. połowa t. 24 i ćwierćnuta z t.25, tylko dolna 5-linia.         TGTU (2 długie i krótki), na miniaturze bliżej l.r.

Bez znaków w Wf

Krótkie akcenty w Wa i Wn
..

W tekście głównym podajemy zróżnicowane akcenty, wpisane najprawdopodobniej ręką Chopina w KG. W Wn odtworzono je wszystkie jako krótkie, podobnie w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Autentyczne korekty KG

t. 25

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Przerwany łuk w KG (odczyt dosłowny→Wn1) i Wf

!!!   miniat: ostatnia triola 25, tylko górna 5-linia, bez cresc.           TGTU (tylko końcówka 25! na kliszy)

Ciągły łuk w KG (możliwa interpretacja), Wa i Wn2 (→Wn3) 
..

Łuk w t. 25 jest w KG przerwany, jednak sposób w jaki rozpoczyna się łuk w t. 26 sugeruje, zdaniem redakcji, kontynuację łuku, tak jak to podaje Wa (i późniejsze Wn). Trudno stwierdzić, jaka tu była intencja Chopina, ale tego rodzaju różnice mają minimalny wpływ na wykonanie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 25

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

g-fis1 w KG

!!!   miniat: 1. triola, tylko górna 5-linia, bez łuku.      Tu g-fis1 na 2. ósemce, bez krzyżyków Fis1, Fis, fis1

fis-fis1 w Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

TGTU

g-g1 w Wn1
..

Septyma w KG jest z pewnością błędna, jednak bez porównania z innymi źródłami nie jest jasne, czy pomyłka dotyczy dolnej czy górnej nuty. Dowodzi tego choćby sposób, w jaki zadiustowano to miejsce w Wn1. W tekście głównym podajemy niewątpliwie poprawny tekst Wf, Wa i Wn2 (→Wn3).

Przed Fis1-Fis i fis-fis1 dodajemy krzyżyki ostrzegawcze.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 26

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

e w KG, Wf, Wa1 (→Wa2) i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: ta oktawa, tylko górna 5-linia, bez dynamiki i łuku.               TGTU (główka e3 i 4 kaso)

eis w Wn1 i Wa3

główka e3;   tr= # eis3;         red = tr + # eis1 l.r.
..

W KG, Wf i Wa nie ma znaków chromatycznych przed 9. ósemką, tak iż nie jest całkiem jasne, czy należy ją czytać jako eis-eis1-eis2-eis3 czy e-e1-e2-e3. Porównanie z poprzednim taktem wskazuje na typowe dla Chopina przeoczenie kasowników przywracających e i e2. W Wn1 dodano jednak  podwyższający e3 na eis3, co z pewnością jest błędem (powtórzonym jednak w Wa3). Prawidłowo zapisany tekst ma tylko Wn2 (→Wn3).

W Wa1 górna nuta partii pr.r. zapisana jest błędnie jako d3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG