op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur
Źródła
- Autograf
- Wydanie francuskie
- Pierwsze wydanie francuskie
- Poprawiony nakład Wf1
- Egzemplarz Dubois
- Egzemplarz Jędrzejewiczowej
- Egzemplarz Stirling
- Wydanie niemieckie
- Pierwsze wydanie niemieckie
- Inny egzemplarz Wn1
- Drugie wydanie niemieckie
- Zmieniony nakład Wn2
- Wydanie angielskie
- Pierwsze wydanie angielskie
- Poprawiony nakład Wa1
- Zmieniony nakład Wa2
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
| Wydawca: | Maurice Schlesinger |
| Data: | X 1837 |
| Tytuł: | Etudes || 8me Étude |
| Dedykacja: | Madame la Comtesse d'Agoult |
Podkładem dla Wf1 był rękopis (zaginiony), zbliżony do A, jednak w wielu szczegółach od niego niezależny, np. określenia wykonawcze w t. 1, 19-20, 26-27 czy 32-34. Zdaniem redakcji, była to najprawdopodobniej kopia A, poprawiona i uzupełniona przez Chopina.
Wf1 było z pewnością korygowane przez Chopina, o czym przekonują widoczne ślady tego rodzaju poprawek, jakie zlecić mógł jedynie kompozytor, np. w tej Etiudzie dodanie as w t. 19, dolnych oktaw w t. 25-26 czy łuków przetrzymujących ges2-es3 w t. 26-27. Ingerencję Chopina można podejrzewać także w przypadku np. palcowań w t. 3, 27-29 i 33, które pojawiają się tylko w Wf (nie licząc powtarzających po nim późniejszych nakładów Wa).
W Wf brak pewnej liczby niezbędnych znaków chromatycznych, co niemal na pewno odpowiada notacji podkładu, np. w t. 7-8 czy 23. Brak 
podwyższającego ges na g na początku t. 14 wydaje się jednak obciążać sztycharza. W t. 6 wydrukowano błędną nutę, es2 zamiast des2.
| Oryginał w: | Bibliothèque Nationale de France, Paryż |
| Sygnatura: | Rés. F. 1580 |