mUltimate Chopin

op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 36

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Tak jak poprzednio, w Wf, Wa1 i Wn1 błędnie odczytano tu skrótową notację KF i pozostałych rękopisów edycyjnych, podając 2., 3. i 4. grupę szesnastek bez żadnych znaków chromatycznych. Błąd poprawiono w Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 36-37

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Bez łuku w KF (→Wn1)

!!!   miniat: te dwie ósemki, tylko dolna 5-linia, bez pedału.     Tu pusta klisza 

Łuk w Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)
..

Brak w KF (→Wn1) łuku nad ósemkami Dis-Gis na przejściu t. 36-37 najłatwiej wytłumaczyć przeoczeniem kopisty. Łuk został uzupełniony w Wn2 (→Wn3) przypuszczalnie na podstawie analogii z t. 40-41, jedynymi, w których KF (→Wn1) ma łuk w podobnej sytuacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 40

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Sądząc na podstawie pisowni KF, w tym takcie Chopin zastosował w rękopisach dokładniejszą notację niż w poprzednich, podobnych miejscach (por. np. t. 4) – oprócz pierwszej grupy szesnastek, wypisał nutami także drugą, wraz z niezbędnymi znakami chromatycznymi. Mimo to w Wn1 znaków nie powtórzono w 2. połowie taktu, co zostało poprawione dopiero w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 42

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Kasownik obniżający ais1 na a1 znajduje się tylko w Wn i Wa3. Jest to oczywista, charakterystyczna dla Chopina niedokładność notacji, słusznie zadiustowana w Wn i Wa3.
We wszystkich źródłach pojawia się niepotrzebny  przed dis1 w 1. akordzie taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 47-48

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Notacja znaków chromatycznych wykazuje w źródłach znaczne niedokładności i różnice, nie powodujące wszakże trudności w odczytaniu intencji Chopina. Ze względu na użycie w niektórych źródłach przenośnika oktawowego nie jest też jasne, które znaki należy uznać za konieczne. Najpoważniejszy błąd znalazł się w Wa1, w którym w t. 47 nie ma ani jednego  obniżającego ais na a. KF (→Wn1) i Wf mają  dający a3 przed 1. szesnastką; znak ten dodano w Wa2 (→Wa3) wraz z odpowiednim  w l.r. W t. 48 w KF, Wf i Wa1  dający a1 pojawia się dopiero przed 3. szesnastką; potrzebny znak na początku taktu dodano w Wn1 i Wa2 (→Wa3), ale tylko w Wa2 (→Wa3) usunięto zbędny w tej sytuacji znak przed 3. tercją. W pełni poprawną notację ma jedynie Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF