Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 12

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Krzyżyk przywracający cis2 pojawia się w [A] (→KFWn1) i Wa1 dopiero przed 9. szesnastką, co jest niewątpliwie błędem Chopina (kompozytor, tak jak w wielu innych miejscach, skupił się tylko na oznaczeniu górnego głosu). W pozostałych źródłach znak przeniesiono na właściwe miejsce (Wf oraz Wn2 i Wn3) lub tylko dodano w tym miejscu (Wa2 i Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy KF

t. 17-18

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

W KF (→Wn1) i Wf nie ma krzyżyków przywracają­cych dis2 i cis2 w ostatniej grupie t. 17 oraz cis2 na końcu t. 18. Wa i Wn2 (→Wn3) mają poprawną notację, co w obu wypadkach jest wynikiem adiustacji wydawcy – w Wa prawdopodobnie, w Wn2 na pewno.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KF

t. 20

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Tak jak poprzednio, w Wf, Wa1 i Wn1 błędnie odczytano tu skrótową notację KF i pozostałych rękopisów edycyjnych, podając 2., 3. i 4. grupę szesnastek bez żadnych znaków chromatycznych. Błąd poprawiono w Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 24-25

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Łuki w KF (→Wn1)

!!!   miniat: ostatnia ósemka t. 24 i t. 25, tylko dolna 5-linia, ścieśnione, bez pedału.        Tu EZnieU (bez łuku D-Gis)

Łuk Wf

!!!      jak TGTU, ale bez łuku D-Gis

Łuk Wa

!!!    EZnieU2 (od t. 24 do 26)

Łuki Wn2 (→Wn3)

!!!     TGTU = 2 łuki – krótki D-Gis i długi nad akordami

..

Różne łukowania źródłowe tych taktów nie świadczą, zdaniem redakcji, o różnych wersjach frazowania, ale potwierdzają tylko trudności, na jakie napotyka odczytywanie łuków w Chopinowskich autografach. Objęcie w Wa całego omawianego fragmentu jednym łukiem, z pianistycznego i muzycznego punktu widzenia mało przekonujące, wynika prawdopodobnie z rozmachu, z jakim zapisany został w rękopisie (autografie lub kopii Gutmanna) łuk, mający się rozpocząć nad 2. ósemką t. 25 – jeśli jego początek wypadł już nad 1. ósemką, sztycharz mógł uznać, że chodzi o połączenie z poprzedzającym łukiem D-Gis. Z kolei w KF (→Wn1) podział łuku na przejściu t. 25-26 wynika przypuszczalnie ze zbyt dosłownej interpretacji łuków przerwanych ze względu na zmianę klucza i kierunku wiązań (por. pisownię Wf, zapewne lepiej oddającą zamysł Chopina). Z tych względów za prawidłowe uważamy łuki wprowadzone w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 25

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

 w KF, Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: pół taktu, tylko dolna 5-linia, bez łuku nad akordami.            Tu gwiazdka przed 3. ósemką, bez nawiasu

 w Wn1

!!!     po 3. ósemce

Wariantowa propozycja redakcji

!!!     TGTU = 2 gwiazdki, każda w innym nawiasie

..

Zdaniem redakcji, wcześniejsze niż w podobnych sytuacjach zdjęcie pedału może być wynikiem pomyłki Chopina, który podpisując pedalizację, zapewne w już ukończonym tekście wysokościowo-rytmicznym, tylko zobaczył zmianę akordu, a nie sprawdził jego brzmienia. Dlatego w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe.
Umieszczony nieco dalej znak  w Wn1 jest zapewne pomyłką.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn