mUltimate Chopin

op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 14

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

cis2-h2 w KF, Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: 3. miara, tylko górna 5-linia.       TGTU

cis2-c3 w Wn1

c3 (bez znaku chromatycznego) zamiast h2
..

Górną nutą szesnastki na 3. mierze taktu jest w Wn1 c3. Jest to z pewnością błąd, poprawiony w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 14-16

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

..

W t. 14 przed ostatnią nutą pr.r. w KF, Wf i Wa1 brak . Podobnie w t. 16, gdzie znaku nie ma w KF i Wa1, ale jest w Wf (prawdopodobnie dodany jeszcze w podkładzie do tego wydania). Te oczywiste przeoczenia Chopina uzupełniono w Wn i Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy KF

t. 15-23

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Krótkie akcenty w KF (→Wn), Wf i Wa

!!!   miniat: półnuta w t. 15, tylko dolna 5-linia.      Tu 8 krótkich

Akcenty długie proponowane przez redakcję
..

Nad półnutami d1 podajemy w tekście głównym akcenty długie, mimo że pisownia żadnego ze źródeł tego nie sugeruje. Zdaniem redakcji, niewłaściwe odczytanie znaków autografu zarówno przez kopistę, jak i sztycharzy jest tu bardzo prawdopodobne: 

  • niezrozumienie idei Chopinowskich akcentów długich było powszechne wśród sztycharzy;
  • także Fontana w swoich kopiach najczęściej nie dostrzegał różnicy między oboma rodzajami akcentów (zapewne uważał ją za niedokładność notacji), co można stwierdzić w tych utworach, w których oprócz kopii zachował się także przepisywany autograf – por. np. Etiudę a nr 4, t. 9-10 czy Tarantelę op. 43, t. 164-178;
  • w autografie Koncertu f op. 21, cz. III, t. 433-438, Chopin w zbliżonym kontekście wpisał akenty długie.

Podobnie w t. 24 i 114-121.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 15-16

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

 w KF (→Wn)

!!!   miniat: nic.     TGTU

Bez znaku w Wf i Wa1 (→Wa2)

 w Wa3

EZnieU
..

W tekście głównym uwzględniamy znak  wpisany w KF (→Wn). Skrócenie wzorowanych zapewne na Wn widełek w Wa3 było przypuszczalnie skutkiem braku miejsca między pięcioliniami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Zakresy widełek dynamicznych

t. 21

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Bez palcowania w KF (→Wn), Wf i Wa1

!!!   miniat: 2 figury t. 21, tylko górna 5-linia, bez wideł.    Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wa2 (→Wa3)

pr.r. : nad 1. i 3. ósemką '2-4" w pionie, nad 5. ósemką '2-5' i po '1' nad pozostałymi ósemkami  = EZnieU

l.r. nad przednutką '2' mała, nad półnutą '1'
..

W Wa2 (→Wa3) dodano nieautentyczne palcowanie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa