Notacja akcentów, którymi opatrzone są akordy l.r., jest w źródłach niekonsekwentna. W A kilka pierwszych znaków (w t. 164-166) ma postać akcentów krótkich, jednak zdecydowana większość (od t. 167) to nie budzące wątpliwości akcenty długie. Mimo to zarówno KF3 (→Wf→Ww), jak i Wn i Wa podają wyłącznie akcenty krótkie. W t. 169 A nie ma akcentu nad 2. akordem, co uzupełniono we wszystkich pozostałych źródłach. Jednorodny kontekst muzyczny skłania do uznania wszystkich tych różnic za przypadkowe niedokładności, co prowadzi do wersji proponowanej w tekście głównym. W Wf (→Ww) akcenty przydzielono do pr.r.; jest to z pewnością wynik niewłaściwej interpretacji pisowni KF3 (por. notację A, zwłaszcza w t. 172-175).
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki