mUltimate Chopin

op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności KF

t. 1

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

 w A (→Wf) i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: przedtakt i 2 ósemki t. 1, obie pięciolinie, zwężone.         Tu p na początku t. 1 (EZnieU), na kliszy z kompletną kreską taktową

 w KF

!!!      EZnieU2 (z przerwaną kreską taktową)

 w Wn1 i Wa
..

Zdaniem redakcji, umieszczenie  w A dopiero na początku t. 1 to przykład użycia przez Chopina maniery – dziś już zupełnie niestosowanej – stawiania oznaczeń wewnątrz, a nie na początku obszaru ich obowiązywania. Możliwe też, że Chopin obawiał się sugestii, że określenie to odnosi się tylko do l.r., ale i to ryzyko wydaje się dzisiaj zaniedbywalne. Fontana w KF umieścił znak nieco wcześniej, tak iż w Wn1 wydrukowano go na samym początku utworu. Odczytanie to zrewidowano w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KF , Znaki położone centralnie

t. 9-10

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Znaki staccato w A

!!!   miniat: dwa kawałki: od 4. ósemki do końca t. 9 i to samo w t. 10, ścieśnione, tylko górna 5-linia, bez napisów.     Tu kropki i kliniki nad dwudźwiękami, jak trzeba to przesuniętymi w pionie (corel EZnieU= kropka klinik kropka; nic klinik klinik). Ta adnotacja nie dotyczy kliników na 2. ósemce tych taktów, które są w ESTU

Kliniki w KF

!!!     tylko dwa w t. 9 (nad 4. i 6. ósemką)

Kliniki w Wf i Wa

!!!    tylko nad a1-d2 w t. 9 i c2-f2 w t. 10

Kliniki w Wn1

!!!     tylko t. 9:    pod 4. ósemką, nad 6. i pod 8.

Kliniki w Wn2 (→Wn3)

!!!     w obu taktach po trzy kliniki pod parzystymi ósemkami

Bez znaków – propozycja redakcji
..

Nie jest jasne, czy decydując się na wskazanie artykulacji pr.r. za pomocą określeń słownych, Chopin chciał zrezygnować z wpisanych wcześniej znaków staccato. Począwszy od t. 11, Chopin skreślił je w A, tak iż pozostawienie ich w t. 9-10 świadczy, zdaniem redakcji, o niedokończeniu poprawek w wyniku rozproszenia uwagi. Stąd nasza propozycja tekstu głównego. Chopin mógł jednak celowo pozostawić na początku nowego odcinka podwójne wskazania – słowami i znakami. Biorąc pod uwagę widoczne niedokładności wynikające z trudności graficznych, za wersję najlepiej wyrażającą tę intencję trzeba uznać notację Wn2 (→Wn3). Do miana autentycznej (zaakceptowanej przez Chopina) może też pretendować wersja Wf i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Kliniki , Niedokładności KF

t. 9-10

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Różne akcenty w A

!!!   miniat: od półnuty w t. 9, do półnuty w t. 10, tylko górna 5-linia, bez wideł i napisów.       EZTU

Krótkie akcenty w KF (→Wn), Wf i Wa

Akcenty długie – alternatywna propozycja redakcji
..

Nie jest całkiem jasne, jakiego rodzaju akcenty Chopin miał na myśli w tych taktach (podobnie w t. 39-40). Drugi z nich jest niewątpliwie akcentem długim, jednak pierwszy, mimo wydawałoby się analogicznej sytuacji, trudno za taki uznać. Ponieważ notacja akcentów nie jest w Etiudach bardzo precyzyjna, uważamy za dopuszczalne potraktowanie obu znaków jako akcentów długich.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności KF

t. 14-15

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

 w A (→Wf)

!!!   miniat: t. 14 i pół 15, tylko górna 5-linia, ścieśnione (corel).     EZTU

 w KF (→Wn)

!!!!      EZnieU

 w Wa

!!!    EZnieU2
..

Moment rozpoczęcia widełek  przypada w innym miejscu w każdym z trzech źródeł przekazujących z pewnością (A) lub prawdopodobnie (KF i Wa) znaki pisane przez Chopina. Przy tym o ile znak w Wa może być uważany za zgodny z A, o tyle crescendo w KF (→Wn) definiuje wyraźnie inny niuans dynamiczny. W tekście głównym idziemy za A (→Wf), w którym zakres znaku odpowiada widełkom w analogicznych t. 6-7.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KF

t. 39

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Łuki w A (→Wf) i Wa

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez wideł.          TGTU

Łuki w KF (→Wn)

!!!      EZnieU
..

Trudno stwierdzić, jak powstała różnica w łukowaniu pomiędzy KF (→Wn) a A i pozostałymi źródłami. Najbardziej prawdopodobna wydaje się pomyłka kopisty, choć nie da się całkiem wykluczyć, że rozpoczynający się w tym takcie, pominięty przez kopistę łuk został dopisany przez Chopina. Niezależnie od sposobu, w jaki powstała, wersja KF nie wzbudziła zastrzeżeń Chopina, gdy dopisywał widełki dynamiczne w tym i dalszych taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KF