op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
Źródła
- Wcześniejszy autograf
- Autograf
- Kopia Delfiny Potockiej
- Wydanie francuskie
- Pierwsze wydanie francuskie
- Poprawiony nakład Wf1
- Egzemplarz Dubois
- Egzemplarz Jędrzejewiczowej
- Egzemplarz Stirling
- Wydanie niemieckie
- Pierwsze wydanie niemieckie
- Poprawiony nakład Wn1
- Wadliwy nakład Wn1
- Drugie wydanie niemieckie
- Zmieniony nakład Wn2
- Wydanie angielskie
- Pierwsze wydanie angielskie
- Poprawiony nakład Wa1
- Zmieniony nakład Wa2
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
| Wydawca: | Wessel & Co. |
| Data: | ca 1858 |
| Tytuł: | Douze Etudes || No. 13 |
| Dedykacja: | Mme. la Comtesse d'Agoult |
W Wa3 przywrócono pominiętą w Wa2 dedykację, umieszczając ją nad tekstem nutowym 1. strony Etiudy. Wśród zmian w tekście nutowym dominują uzupełnienia znaków chromatycznych, zarówno niezbędnych (bemole przywracające es2 i es1 w t. 6 czy 
podwyższający des1 w pr.r. na d1 w t. 24), jak i ostrzegawczych ( przed pierwszym g1 w t. 23). Dość liczną grupę tworzą dodane znaki o charakterze przypominającym, w zasadzie niepotrzebne, np. powtórzenia przed nutami na 4. mierze t. 22 znaków użytych już wcześniej w tym takcie; podobnie w t. 23.
Niektóre z wprowadzonych zmian, np. 
dodane w t. 12, wskazują, że przy adiustacji korzystano prawdopodobnie z Wn1.
Mimo licznych uzupełnień i korekt, pewne błędy pozostały niezauważone – des1 w t. 20, a także brakujące kasowniki przed d1 w t. 22 (w pr.r.) i 23 (oba).
| Oryginał w: | Trinity College Library, Dublin |
| Sygnatura: | Prout O.69 No. 2 |