op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
Źródła
- Wcześniejszy autograf
- Autograf
- Kopia Delfiny Potockiej
- Wydanie francuskie
- Pierwsze wydanie francuskie
- Poprawiony nakład Wf1
- Egzemplarz Dubois
- Egzemplarz Jędrzejewiczowej
- Egzemplarz Stirling
- Wydanie niemieckie
- Pierwsze wydanie niemieckie
- Poprawiony nakład Wn1
- Wadliwy nakład Wn1
- Drugie wydanie niemieckie
- Zmieniony nakład Wn2
- Wydanie angielskie
- Pierwsze wydanie angielskie
- Poprawiony nakład Wa1
- Zmieniony nakład Wa2
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wydawca: | Breitkopf & Härtel |
Data: | 1856⇒ |
Tytuł: | Douze Etudes || Étude I |
Dedykacja: | Madame la Comtesse d'Agoult |
Adiustatorzy Wn3 postawili sobie za cel sprawdzenie tekstu z A. Na tej podstawie dokonano kilku zmian, częściowo ignorując Chopinowskie korekty Wn1a, np. w t. 4, 7, 12 i 21.
Nałożenie na tekst Wn2 zmian, których efektem jest Wn3, było teoretycznie możliwe już wkrótce po ukazaniu się Wn2, a więc mniej więcej od 1856 roku. Możliwość tę zdaje się potwierdzać datowane na około 1858 r. Wa3, w którym przypuszczalnie uwzględniono zmiany wprowadzone w Wn3. Z drugiej strony, podobnego typu rewizję tekstu z odwołaniem się do oryginalnego rękopiśmiennego podkładu przeprowadzono także w wielu innych Chopinowskich wydawnictwach Breitkopfa i Härtla (np. w op. 24, 27, 29) publikowanych w latach 60-tych XIX w. Naturalnym byłoby więc przyjęcie, że i Wn3 przygotowano mniej więcej w tym okresie.
Oryginał w: | Biblioteka Narodowa, Warszawa |
Sygnatura: | Mus.III.63.590/1 |