mUltimate Chopin

op. 38, Ballada F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 195

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Arpeggia w A (→Wf,Wa)

Bez znaków w KG (→Wn)
..

Brak arpeggiów to najprawdopodobniej przeoczenie kopisty w KG (→Wn).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KG

t. 195

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W A brak  przed dolną nutą oktawy na początku taktu (Dis). Znak uzupełniono we wszystkich pozostałych źródłach. W KG przeoczono  podwyższający f1 na fis1 w akordzie na 2. ósemce, co poprawiono w Wn..

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach

t. 195-196

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Krótkie akcenty w A

Akcenty długie w KG (→Wn) i Wf

Akcenty pionowe w Wa
..

Cztery akcenty w A, mimo że dość duże, są jednak wyraźnie krótsze od akcentów długich np. w t. 39, 41-43 czy 68. Mimo to w KG odtworzono je jako długie, co powtórzono w Wn (znaki są dłuższe od akcentów np. w t. 179-180 czy 184). Długie akcenty ma również Wf, natomiast w Wa zastąpiono je dowolnie akcentami pionowymi.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niedokładności KG

t. 196

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

b, b2 i b3 w A (→KG→Wn, →Wf1→Wf2)

h, h2 i h3 w Wf3, Wa

kasowniki zamiast bemoli; miniat. 2.poł.taktu, obie ręce

b, b2 i b3 w propozycji redakcji
..

Przed dźwiękami b, b2 i b3 w 2. połowie taktu A (→KG→Wn, →Wf1→Wf2) nie ma znaków chromatycznych, obowiązują więc bemole z 1. połowy taktu. Widoczne w A i KG skreślenie znaku przed dolnym dźwiękiem akordu w l.r. (w KG widać, że był to ) dowodzi ponadto, iż Chopin w obu rękopisach sprawdził prawidłowość pisowni. Adiustatorzy Wa, Wf3 dodali przed tymi nutami (h, h2 i h3). W tekście głównym, dla uniknięcia wątpliwości dodajemy przypominające bemole przed b i b2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Skreślenia A , Adiustacje Wf , Autentyczne korekty KG

t. 196

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

Bemol obniżający a3 na as3 znajduje się tylko w Wn i Wa. Brak znaku w pozostałych źródłach to charakterystyczna dla Chopina niedokładność notacji.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf