Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Rytm

t. 33

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Ćwierćnuta g1 w A (→KG)

Ćwierćnuta z kropką w Wf i Wa

Pisownia jednogłosowa w Wn

..

W A (→KG), zapewne w wyniku przeoczenia, ćwierćnuta g1 została zapisana bez kropki przedłużającej. W Wf i Wa, niewątpliwie słusznie – por. t. 17, dodano kropkę, natomiast zastosowana w Wn jednogłosowa pisownia 2. połowy taktu błędnie włączyła końcowe e1 do melodii górnego głosu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 42

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Ćwierćnuta i ósemka w A (→Wf,Wa)

Bez ósemki w KG

Ćwierćnuta z kropką w Wn

..

W KG przeoczono ósemkę c w l.r. W Wn zadiustowano tę wersję, dodając kropkę przedłużającą przy ćwierćnucie c. Por. t. 28.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 46

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Półnuty w A (→Wa,KGWn)

Cwierćnuty w Wf

..

Wf ma ćwierćnuty z kropką zamiast półnut. Trudno sobie wyobrazić, by można było popełnić tak rzucający się w oczy błąd, toteż wydaje się bardziej prawdopodobne, że sztycharz celowo zmienił pisownię Chopina, uważając zapewne akordy l.r. i pr.r. za dwie miary wypełniające ten takt.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 90

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

A (→Wa,KGWn) i Wf2 (→Wf3)

..

Nie jest jasne, co mogło spowodować zastąpienie w Wf1 ósemki d-a przez kropki przedłużające poprzednią ćwierćnutę. W każdym razie przywrócenie wersji A w korekcie Wf2 (→Wf3) dowodzi, że była to pomyłka.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 92

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W A (→KG,Wa) środkowy dźwięk a1 na 2. miarę pr.r. przydzielony jest do dolnego głosu. Uznając taki podział na głosy, adiustatorzy Wf i Wn skrócili wartość tej nuty, usuwając kropkę przedłużającą. Brak powtórzenia a1 na ostatniej ósemce (por. t. 94) wskazuje raczej na konieczność zatrzymania tej nuty do końca taktu, zgodnie z notacją A. Dlatego w tekście głównym poprawiamy nielogiczny w tej sytuacji podział na głosy, wzorując się na podobnych t. 38 i 40. Pisząc ten akord, Chopin pomyślał już być może o t. 94, co spowodowało pomyłkę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A