Wf1
Tekst główny
A - Autograf
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
Wf3 - Poprawiony nakład Wf2
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 92

W A (→KG,Wa) środkowy dźwięk a1 na 2. miarę pr.r. przydzielony jest do dolnego głosu. Uznając taki podział na głosy, adiustatorzy Wf i Wn skrócili wartość tej nuty, usuwając kropkę przedłużającą. Brak powtórzenia a1 na ostatniej ósemce (por. t. 94) wskazuje raczej na konieczność zatrzymania tej nuty do końca taktu, zgodnie z notacją A. Dlatego w tekście głównym poprawiamy nielogiczny w tej sytuacji podział na głosy, wzorując się na podobnych t. 38 i 40. Pisząc ten akord, Chopin pomyślał już być może o t. 94, co spowodowało pomyłkę.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn, Adiustacje Wf, Niedokładności A

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.