op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 38, Ballada F-dur
W A (→KG,Wa) środkowy dźwięk a1 na 2. miarę pr.r. przydzielony jest do dolnego głosu. Uznając taki podział na głosy, adiustatorzy Wf i Wn skrócili wartość tej nuty, usuwając kropkę przedłużającą. Brak powtórzenia a1 na ostatniej ósemce (por. t. 94) wskazuje raczej na konieczność zatrzymania tej nuty do końca taktu, zgodnie z notacją A. Dlatego w tekście głównym poprawiamy nielogiczny w tej sytuacji podział na głosy, wzorując się na podobnych t. 38 i 40. Pisząc ten akord, Chopin pomyślał już być może o t. 94, co spowodowało pomyłkę.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn, Adiustacje Wf, Niedokładności A
notacja: Rytm