Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 1

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

w KLI

!!!    miniat: pasek tekstowy "Exercice 1." krojem tytułowym.     To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta)

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn1

Wn1a (→Wn2Wn3Wn4Wn5)

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze i na kliszy

w Wa2 (→Wa3)

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w dwóch rządkach

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 2 rządkach

..

W tekście głównym podajemy tytuł w brzmieniu przyjętym w Wf i potwierdzonym w autografach edycyjnych kilku Etiud (nr 5-8 i 12). Tytuł umieszczony w KLI, choć wcześniejszy, jest również autentyczny – Chopin sam określił tak jedną ze swych etiud w liście do przyjaciela – i odzwierciedla pragmatyczne podejście Chopina do kwestii nazw utworów (por. pierwotny tytuł Berceuse op. 57, "Warianty"). Z tego względu trudno przypuszczać, by rozbudowane tytuły Wn i Wa były czymś więcej niż tylko marketingowym chwytem wydawców, chętnie zresztą stosowanym także w innych gatunkach, np. walcach, w których do autentycznych tytułów dodawano różne przymiotniki: ‘grande’ w op. 18, 34, 42, ‘brillante’ w op. 34, ‘nouvelle’ w op. 42 (patrz też Etiudy op. 25).

Także dedykację podajemy w brzmieniu Wf (→Wn). Jej  rozszerzenie w Wa wydaje się być raczej pomysłem wydawcy, który jednak mógł to z Chopinem uzgodnić. Błędny inicjał imienia Liszta (J) pojawia się oprócz Wf1 (→Wa2Wa3) także w niektórych egzemplarzach Wf2 i Wn1

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn , Różne tytuły

t. 1

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

w KLI

!!!  miniat: sam znaczek metrum.  Tu alla breve (przekreślone C)

w Wf (→Wn,Wa)

!!!   C nieprzekreślone

..

Oznaczenie metrum podajemy według KLI. Wprawdzie Wf (→Wn,Wa) ma , trudno jednak przypuścić, że zmiany metrum dokonano celowo, skoro w Wf oznaczenia  nie użyto w Etiudach – wbrew rękopisom – ani razu, por. Etiudy cis nr 4, F nr 8 i c nr 12. Zjawisko to występuje także w innych utworach, nawet w zupełnie oczywistych przypad­kach, np. w Etiudach f op. 25 nr 2, Des op. 25 nr 8 czy f Dbop. 36 nr 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany metrum , 4/4 czy 2/2

t. 1

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

Bez określeń w KLI

!!!   miniat: same napisy jeden nad drugim (Allegro, metronom, legato), mniejszy odstęp. Tu pusta ramka

Wf (→Wn,Wa)

!!!!!!   NOWE TGTU   !!!!!!  legato trochę w prawo (od szesnastek na dolnej 5-linii)

..

W KLI nie ma żadnych oznaczeń wykonawczych w całej Etiudzie. Zarówno określenie tempa, jak i artykulacji Chopin dodał najprawdopodobniej w korektach Wf (→Wn,Wa) – por. początek Etiudy a nr 2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Tempa metronomiczne

t. 1

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

Bez określenia w KLI

!!!   miniat: Pierwsza miara taktu, tylko dolna 5-linia, bez klucza i metrum, bez pedału.    Tu pusta klisza

 w Wf (→Wn1Wn2­→Wn3­→Wn4, →Wa)

!!!   na prawo od pauzy i trochę niżej niż TGTU

Propozycja redakcji (Wn5)

!!!   TGTU

..

Oznaczenie  wydaje się w Wf (→Wn1Wn2­→Wn3­→Wn4, →Wa) dotyczyć dopiero szesnastek pr.r. Zdaniem redakcji, ponieważ trudno przypuścić, by długo wybrzmiewające oktawy l.r. miały być grane inną dynamiką, należy to uznać za niedokładność pisowni. Odpowiednią zmianę wprowadzono w Wn5. Patrz też t. 45.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki położone centralnie

t. 1-11

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

Bez palcowania w KLI

!!!   miniat: tylko górna 5-linia, cała pr.r. (na początku przenieść z dolnej, zapisać w kluczu wiolinowym), bez pauzy na początku, do 5. 16-ki w t. 2.  Tu pusta klisza

Palcowanie w Wf (→Wn)

!!!   TGTU (bez t. 3 i 5, które mają osobną adnotację)

Dodatkowe palcowanie w Wa

!!!   TGTU + w t. 2 i 10  '54215'; t. 8, 6. szesnastka '3'; t. 9 '12451'

..

Palcowanie w t. 1, 4 i 11, tak jak całe palcowanie podane w tekście głównym Etiudy na podstawie Wf (→Wn,Wa), jest z pewnością Chopinowskie. W Wa Fontana uzupełnił je w t. 2 i 8-10 cyframi opisującymi nieco dokładniej palcowanie wskazane przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa