|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
W tekście głównym podajemy tytuł w brzmieniu przyjętym w Wf i potwierdzonym w autografach edycyjnych kilku Etiud (nr 5-8 i 12). Tytuł umieszczony w KLI, choć wcześniejszy, jest również autentyczny – Chopin sam określił tak jedną ze swych etiud w liście do przyjaciela – i odzwierciedla pragmatyczne podejście Chopina do kwestii nazw utworów (por. pierwotny tytuł Berceuse op. 57, "Warianty"). Z tego względu trudno przypuszczać, by rozbudowane tytuły Wn i Wa były czymś więcej niż tylko marketingowym chwytem wydawców, chętnie zresztą stosowanym także w innych gatunkach, np. walcach, w których do autentycznych tytułów dodawano różne przymiotniki: ‘grande’ w op. 18, 34, 42, ‘brillante’ w op. 34, ‘nouvelle’ w op. 42 (patrz też Etiudy op. 25). Także dedykację podajemy w brzmieniu Wf (→Wn). Jej rozszerzenie w Wa wydaje się być raczej pomysłem wydawcy, który jednak mógł to z Chopinem uzgodnić. Błędny inicjał imienia Liszta (J) pojawia się oprócz Wf1 (→Wa2→Wa3) także w niektórych egzemplarzach Wf2 i Wn1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn , Różne tytuły |
||||||||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
Oznaczenie metrum podajemy według KLI. Wprawdzie Wf (→Wn,Wa) ma kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Zmiany metrum , 4/4 czy 2/2 |
||||||||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
W KLI nie ma żadnych oznaczeń wykonawczych w całej Etiudzie. Zarówno określenie tempa, jak i artykulacji Chopin dodał najprawdopodobniej w korektach Wf (→Wn,Wa) – por. początek Etiudy a nr 2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Tempa metronomiczne |
||||||||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
Oznaczenie kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki położone centralnie |
||||||||||||||||||
|
t. 1-11
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
Palcowanie w t. 1, 4 i 11, tak jak całe palcowanie podane w tekście głównym Etiudy na podstawie Wf (→Wn,Wa), jest z pewnością Chopinowskie. W Wa Fontana uzupełnił je w t. 2 i 8-10 cyframi opisującymi nieco dokładniej palcowanie wskazane przez Chopina. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
, trudno jednak przypuścić, że zmiany metrum dokonano celowo, skoro w 
nie użyto w Etiudach – wbrew rękopisom – ani razu, por. Etiudy cis nr 4, F nr 8 i c nr 12. Zjawisko to występuje także w innych utworach, nawet w zupełnie oczywistych przypadkach, np. w Etiudach f op. 25 nr 2, Des op. 25 nr 8 czy f Dbop. 36 nr 1.
w 
