Wf1
Tekst główny
KLI - Kopia Linowskiego
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 1-11

Bez palcowania w KLI

!!!   miniat: tylko górna 5-linia, cała pr.r. (na początku przenieść z dolnej, zapisać w kluczu wiolinowym), bez pauzy na początku, do 5. 16-ki w t. 2.  Tu pusta klisza

Palcowanie w Wf (→Wn)

!!!   TGTU (bez t. 3 i 5, które mają osobną adnotację)

Dodatkowe palcowanie w Wa

!!!   TGTU + w t. 2 i 10  '54215'; t. 8, 6. szesnastka '3'; t. 9 '12451'

W całej Etiudzie​ palcowanie Wf (→Wn,Wa) z pewnością pochodzi od Chopina, który dopisał je najprawdopodobniej dopiero w trakcie przygotowywania publikacji op. 10 (por. Etiudę a nr 2). Cyfry dodane przez Fontanę w t. 2, 8-10, 36, 42, 44, 46, 50-58, 60 i 77-78 stanowią jedynie rozwinięcie wskazówek autentycznych, można je nawet uważać za uzasadnione (przynajmniej częściowo), choć z pewnością niekonieczne. Natomiast uzupełnienia w t. 3, 5, 14, 22-23, 27, 31, 51-53 i 62-64, opisują propozycje odmienne od Chopinowskich. Warto przy tym zauważyć, że wielokrotnie proponowanego przez Fontanę następstwa palców 1-3-4-5 (lub 5-4-3-1 w pasażach opadających) Chopin w tej Etiudzie nie przepisał ani razu.

Niewielkie zmiany w oznaczeniach palcowania Chopinowskiego wprowadzono także w Wn4 (→Wn5), np. w t. 42.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

notacja: Palcowanie

Przejdź do tekstu nutowego

.