mUltimate Chopin

WN 17, Polonez B-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 15

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

es w KJ

!!!   miniat: tylko dolna 5-linia, ten akord i następny. Tu w obu es jako dolna nuta, bez łuku

es przetrzymane w WF

!!!   jak KJ tylko z łukiem przetrzymującym es

f w Wp

!!!   jak TGTU ale bez kasownika

 f na podstawie Wp

!!!   TGTU
..

Nuta es, występująca zarówno w KJ, jak i w WF, jest prawdopodobnie podstawą basową wcześniejszej wersji tego akordu, a nuta f, widoczna w Wp – późniejszej. Niewykluczone jednak, że jedna z tych wersji jest wynikiem błędu w odczytaniu autografu. Zdaniem redakcji, jest to znacznie prawdopodobniejsze w odniesieniu do es. W WF nuta ta (es) jest przetrzymana łukiem do es w następnym akordzie.

W tekście głównym podajemy f, opatrzone ostrzegawczym kasownikiem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

t. 15

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Akord bez c1 w KJ i WF

!!!   miniat : ten akord z kawałkiem wiązania. Tu TGTU

Akord z c1 w Wp

!!!   TGTU + c1
..

Czterodźwięk Wp jest z harmonicznego punktu widzenia zupełnie możliwy. Jednak naturalność prowadzenia głosów w wersji trójdźwiękowej KJ i WF skłania do przypuszczenia, że wersja Wp może być błędna. Sztycharz Wp mógł wziąć za nutę przypadkowe rozlanie atramentu na przecięciu laseczki nutowej i linii dodanej. Do pomyślenia jest także "połowiczna" korekta: dodanie właściwej nuty bez usunięcia błędnej. Tego typu sytuacje spotyka się wielokrotnie w Chopinowskich drukach, co wynika z faktu, że dodanie nowej główki nutowej było technicznie znacznie łatwiejsze od usunięcia starej. W tym wypadku niepotrzebnie pozostawiono by błędne c1 (por. t. 65). Z tych względów do tekstu głównego przyjmujemy akord bez c1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wp , Połowiczne korekty

t. 15

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Bez dolnego głosu w KJ

!!!   miniat : ostatnia miara taktu, tylko górna 5-linia. Tu tylko górny głos, laski w górę

Dwa głosy w WF

!!!   TGTU

Dwa głosy w Wp

!!!   es1 dolnego głosu pod c2 górnego
..

Brak dolnego głosu w KJ jest z pewnością przeoczeniem kopistki. Sposób podpisania w Wp ostatnich nut sugeruje równoczesne uderzenie seksty es1-c2, co mogłoby odpowiadać intencji Chopina, gdyby wydanie to wiernie oddało tu pisownię [A]. Ponieważ taki rytm dolnego głosu można było łatwo zapisać jako , uważamy notację Wp za niedokładną i podpisujemy nuty zgodnie z ich wartościami rytmicznymi.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KJ , Niedokładności Wp

t. 16

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

d1-b1 w KJ i WF

!!!   miniat: pół taktu (3 ósemki), tylko górna 5-linia. Tu TGTU bez bemola (główka b1)

d1-d2 w Wp

!!!   oktawa na początku

d1-b1, propozycja redakcji

!!!   TGTU
..

Jako górną nutę ćwierćnuty na początku taktu Wp ma d2. Zdaniem redakcji jest to tzw. błąd tercjowy, gdyż użycie niepełnego akordu w kończącej ośmiotakt, typowej formule kadencyjnej jest bardzo mało prawdopodobne. Dlatego w tekście głównym podajemy b1 występujące w KJ i WF. Do nuty tej dodajemy ostrzegawczy .

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy Wp

t. 16

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

..

KJ ma ostrzegawczy  przed dolną nutą akordu, es1. Podobnie w t. 43, który nie jest w tym rękopisie wypisany.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze