mUltimate Chopin

WN 17, Polonez B-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Połowiczne korekty

t. 15

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Akord bez c1 w KJ i WF

!!!   miniat : ten akord z kawałkiem wiązania. Tu TGTU

Akord z c1 w Wp

!!!   TGTU + c1
..

Czterodźwięk Wp jest z harmonicznego punktu widzenia zupełnie możliwy. Jednak naturalność prowadzenia głosów w wersji trójdźwiękowej KJ i WF skłania do przypuszczenia, że wersja Wp może być błędna. Sztycharz Wp mógł wziąć za nutę przypadkowe rozlanie atramentu na przecięciu laseczki nutowej i linii dodanej. Do pomyślenia jest także "połowiczna" korekta: dodanie właściwej nuty bez usunięcia błędnej. Tego typu sytuacje spotyka się wielokrotnie w Chopinowskich drukach, co wynika z faktu, że dodanie nowej główki nutowej było technicznie znacznie łatwiejsze od usunięcia starej. W tym wypadku niepotrzebnie pozostawiono by błędne c1 (por. t. 65). Z tych względów do tekstu głównego przyjmujemy akord bez c1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wp , Połowiczne korekty

t. 57

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

g3 w KJ i WF

!!!   miniat: 1. miara taktu (2 ósemki), tylko górna, bez łuku. Tu pusta klisza

es3-g3 w Wp

!!!   es3 na kliszy
..

Jako 2. ósemkę taktu Wp ma tercję es3-g3. Wersja ta jest wprawdzie brzmieniowo i pianistycznie możliwa do zaakceptowania, jednak nuta es3 niepotrzebnie obciąża i zaciera tu rysunek melodii, przez co znacznie prawdopodobniejszy wydaje się błąd odczytania [A] lub korekty (dodanie prawidłowej nuty bez usunięcia błędnej).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy Wp , Połowiczne korekty

t. 65

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Bez b1 w KJ i WF

!!!   miniat : jak o laseczce b. Tu pusta klisza=TGTU

b1 w Wp
..

Czteronutowy akord Wp jest z pianistycznego punktu widzenia niezręczny (bez użycia pedału w zasadzie niewykonalny). Nuta b1 nic też nie wnosi do treści harmonicznej i raczej niepotrzebnie obciąża brzmienie akordu. Z tych względów uważamy ją za błędną – jest to najprawdopodobniej pozostałość po niedokładnej korekcie: aby zmienić b1 na d2, dodano prawidłową nutę (d2), lecz nie usunięto błędnej (b1). Tego typu „połowiczne” korekty spotyka się niejednokrotnie w pierwszych wydaniach dzieł Chopina, por. np. Balladę g op. 23, t. 171 czy Scherzo h op. 20, t. 135 i 292. Por. też t. 15.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wp , Połowiczne korekty