Zagadnienia : Błąd tercjowy

t. 12

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Trójdźwięk w KJ

!!!   miniat: dwie pierwsze ósemki l.r. (pierwsza zawsze es). Tu b-es1-g1.

Seksta w WF

!!!   b-g1

Inny trójdźwięk w Wp

!!!   es-g-es1

Propozycja redakcji

!!!   TGTU

..

Zamierzone przez Chopina brzmienie 2. ósemki budzi wątpliwości. KJ ma tu trójdźwięk b-es1-g1 a WF – sekstę b-g1. Każda z tych wersji łączy się gładko zarówno z rozłożonym akordem d-b-f1 w poprzednim takcie, jak i tworzącymi akord B-dur trzema następnymi ósemkami. Wersje te, a zwłaszcza sekstę potwierdzoną w analogicznym t. 39, można uważać za pełnoprawną alternatywę dla opisanej poniżej rekonstrukcji wersji [A].

Wp ma tu akord es-g-es1, zawierający najprawdopodobniej błędną w tym kontekście nutę es. Biorąc pod uwagę różne możliwości pomyłek litografa oraz treść harmoniczną i prowadzenie głosów akompaniamentu, uważamy akord g-b-es1 za najbardziej uzasadnioną rekonstrukcję wersji [A] i jako taką proponujemy ją w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy Wp

t. 16

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

d1-b1 w KJ i WF

!!!   miniat: pół taktu (3 ósemki), tylko górna 5-linia. Tu TGTU bez bemola (główka b1)

d1-d2 w Wp

!!!   oktawa na początku

d1-b1, propozycja redakcji

!!!   TGTU

..

Jako górną nutę ćwierćnuty na początku taktu Wp ma d2. Zdaniem redakcji jest to tzw. błąd tercjowy, gdyż użycie niepełnego akordu w kończącej ośmiotakt, typowej formule kadencyjnej jest bardzo mało prawdopodobne. Dlatego w tekście głównym podajemy b1 występujące w KJ i WF. Do nuty tej dodajemy ostrzegawczy .

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy Wp

t. 26

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

a1 w KJ

!!!   miniat: tylko dolna 5-linia, 3. i 4. ósemka l.r. Tu 4. ósemka a1. 

f1 w WF i Wp

!!!   TGTU

..

Na 4. ósemce taktu KJ ma – tak jak na drugiej – nutę a1. Jest to niemal na pewno pomyłka, być może samego Chopina w [AI]. Tego typu błędy należą do najczęstszych zarówno w autografach, jak i kopiach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy KJ

t. 57

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

g3 w KJ i WF

!!!   miniat: 1. miara taktu (2 ósemki), tylko górna, bez łuku. Tu pusta klisza

es3-g3 w Wp

!!!   es3 na kliszy

..

Jako 2. ósemkę taktu Wp ma tercję es3-g3. Wersja ta jest wprawdzie brzmieniowo i pianistycznie możliwa do zaakceptowania, jednak nuta es3 niepotrzebnie obciąża i zaciera tu rysunek melodii, przez co znacznie prawdopodobniejszy wydaje się błąd odczytania [A] lub korekty (dodanie prawidłowej nuty bez usunięcia błędnej).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy Wp , Połowiczne korekty

t. 63

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

c w KJ i WF

!!!   miniat : dwie ostatnie ósemki, tylko dolna 5-linia. Tu TGTU (c)

es w Wp

..

Prawidłowość es w Wp jest w tym kontekście bardzo mało prawdopodobna, gdyż nuta ta powoduje, że septyma G-f2 rozwiązuje się na unison es-es2 z potrojeniem tercji w akordzie c-moll. Dlatego uznajemy ją za błędną i do tekstu głównego przyjmujemy występujące w KJ i WF.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy Wp