mUltimate Chopin

WN 17, Polonez B-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 10

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

..

Przed a w akordzie na 3. mierze taktu KJ ma . W tym kontekście harmonicznym znak ten nie ma żadnego uzasadnienia.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 12

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Trójdźwięk w KJ

!!!   miniat: dwie pierwsze ósemki l.r. (pierwsza zawsze es). Tu b-es1-g1.

Seksta w WF

!!!   b-g1

Inny trójdźwięk w Wp

!!!   es-g-es1

Propozycja redakcji

!!!   TGTU
..

Zamierzone przez Chopina brzmienie 2. ósemki budzi wątpliwości. KJ ma tu trójdźwięk b-es1-g1 a WF – sekstę b-g1. Każda z tych wersji łączy się gładko zarówno z rozłożonym akordem d-b-f1 w poprzednim takcie, jak i tworzącymi akord B-dur trzema następnymi ósemkami. Wersje te, a zwłaszcza sekstę potwierdzoną w analogicznym t. 39, można uważać za pełnoprawną alternatywę dla opisanej poniżej rekonstrukcji wersji [A].

Wp ma tu akord es-g-es1, zawierający najprawdopodobniej błędną w tym kontekście nutę es. Biorąc pod uwagę różne możliwości pomyłek litografa oraz treść harmoniczną i prowadzenie głosów akompaniamentu, uważamy akord g-b-es1 za najbardziej uzasadnioną rekonstrukcję wersji [A] i jako taką proponujemy ją w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy Wp

t. 12

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

KJ

!!!   miniat: 2 miary, tylko pr.r. Tu ósemka a2 i szesnastka g2 (z chorągiewkami, nie wiązaniem), podwójna przednutka szesnastkowa a2-g2 i ćwierćnuta f2.

WF

!!!   to co KJ, tylko na 1. mierze z wiązaniem i łukiem nad nutami

Wp

!!!   TGTU
..

Wersje KJ i WF różnią się tylko obecnością lub brakiem łuku i wiązania. Do tekstu głównego przyjmujemy wzbogaconą melodycznie, późniejszą wersję Wp. Wewnętrzny podział wiązania jest zapewne dowolnością wydawcy, gdyż Chopin nie stosował takiej pisowni.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany linii głównej

t. 13

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Septyma w KJ

!!!   miniat : dwie miary , tylko l.r. bez pedału. Tu A, f-es1, f-es1. Bez akcentu

Akord w WF

!!!   A, f-c1-es1, f-c1-es1. Bez akcentu

Oktawa w Wp

!!!   TGTU (z akcentem)
..

Różnica między wersjami KJ i WF wynika najprawdopodobniej z niewyraźnej notacji [A]. Stwierdzenie obecności wewnętrznej nuty akordu położonej na linii dodanej bywa w autografach Chopina bardzo trudne. W tekście głównym podajemy niewątpliwie późniejszą wersję Wp. Por. uwagę do t. 14.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 14

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Seksta w KJ i WF

!!!   miniat : 2 miary tylko l.r. Jako synkopowana ćwierćnuta fis-d1 bez akcentu

fis w Wp

!!!   TGTU (z akcentem)
..

W stosunku do wersji [AI] (→KJ) i WF Chopin w [A] (→Wp) zredukował nieco fakturę akompaniamentu w tym i poprzednim takcie. Podkreślił też akcentami jego synkopowany charakter (por. też uwagę dotyczącą pr.r.). W t. 14 zmiana ma tylko charakter graficzny i pianistyczny, gdyż przy uwzględnieniu autentycznej pedalizacji rezultat brzmieniowy obu wersji jest od strony harmonicznej identyczny.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KJ