WfF
Tekst główny
KJ - Kopia Jędrzejewiczowej
Wp - Pierwsze wydanie polskie
WF - Wydania Fontany
WfF - Wydanie francuskie Fontany
WnF - Wydanie niemieckie Fontany
porównaj
  t. 12

Trójdźwięk w KJ

!!!   miniat: dwie pierwsze ósemki l.r. (pierwsza zawsze es). Tu b-es1-g1.

Seksta w WF

!!!   b-g1

Inny trójdźwięk w Wp

!!!   es-g-es1

Propozycja redakcji

!!!   TGTU

Zamierzone przez Chopina brzmienie 2. ósemki budzi wątpliwości. KJ ma tu trójdźwięk b-es1-g1 a WF – sekstę b-g1. Każda z tych wersji łączy się gładko zarówno z rozłożonym akordem d-b-f1 w poprzednim takcie, jak i tworzącymi akord B-dur trzema następnymi ósemkami. Wersje te, a zwłaszcza sekstę potwierdzoną w analogicznym t. 39, można uważać za pełnoprawną alternatywę dla opisanej poniżej rekonstrukcji wersji [A].

Wp ma tu akord es-g-es1, zawierający najprawdopodobniej błędną w tym kontekście nutę es. Biorąc pod uwagę różne możliwości pomyłek litografa oraz treść harmoniczną i prowadzenie głosów akompaniamentu, uważamy akord g-b-es1 za najbardziej uzasadnioną rekonstrukcję wersji [A] i jako taką proponujemy ją w tekście głównym.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy, Błędy Wp

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.