mUltimate Chopin

WN 17, Polonez B-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 6

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Rytm w KJ (odczyt dosłowny)

!!!   Miniat: 2. i 3. miara taktu, obie 5-linie. Tu na górenj podwójnie punktowana tercja i ósemka, a na dolnej 4 ósemki

Rytm w KJ (interpretacja) i WF

!!!   jak KJ redakcja

Wp

!!!   TGTU
..

Rytm WF (równe ósemki na końcu taktu) i – mimo błędu – KJ najprawdopodobniej odpowiada pisowni [AI]. W niewątpliwie późniejszej wersji [A] (→Wp) Chopin ujednolicił rytm 3. miary taktu w t. 1-3 i 5-7.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KJ

t. 7

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

..

Źródła różnią się zapisem pierwszego akordu pr.r.:

  • w KJ wszystkie trzy składniki połączone są jedną laseczką, tego rodzaju pisownię spotykamy niejednokrotnie w źródłach Chopinowskich, także w autografach. Biorąc pod uwagę liczne błędy i niedokładności, nie można jednak uważać KJ za źródło w pełni wiarygodne pod względem szczegółów notacji.
  • w WF notacja jest dwugłosowa: półnuta a-es1 ma osobną laseczkę skierowaną w dół.
  • w Wp zapis nie jest jasny, prawdopodobnie chodzi o notację dwugłosową, w której półnuta a-es1 ma laseczkę skierowaną do góry. Tę interpretację podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Różne wartości składników akordu

t. 9

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

..

W KJ, WnF i Wp 5. ósemka f nie jest przedłużona do wartości ćwierćnuty. Jest to z pewnością błąd (niedokładność notacji), gdyż konieczność przedłużenia wynika z obecności łuku przetrzymującego tę nutę do półnuty f w t. 10. Ponadto w KJ ostatnia ósemka, f1, zanotowana jest błędnie w postaci dwugłosowej.  WfF ma poprawny zapis.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy KJ , Błędy Wp , Błędy wydań Fontany , Adiustacje Fontany

t. 9

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Ósemki w KJ i WF

!!!   miniat : połowa tego taktu, tylko górna 5-linia (bez "ente"). Tu 2 ósemki na 3. mierze taktu

Rytm punktowany w Wp

!!!   TGTU
..

Na 3. mierze taktu podajemy rytm punktowany według Wp, opartego na późniejszym autografie – [A].

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Rytm punktowany lub równy

t. 10-18

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Ósemka d1 w KJ

!!!   miniat : jak w transkrypcji tylko f na początku taktu ma główkę półnuty

Ósemka d1 w WF

!!!   d1 n apoczątku taktu tylko w górnym głosie jako ósemka; f jako półnuta w dolnym głosie.

Półnuta w Wp  

!!!   TGTU w obu taktach
..

Przedłużenie w t. 10 i 18 nuty d1, oznaczone tylko w Wp, jest typowym chwytem Chopinowskim. W t. 18 w wydaniu tym zastosowano równoważną pisownię z wyraźnym ukazaniem zbiegnięcia się głosów. Pisownia ta mogła wynikać z niezrozumienia zapisu [A], toteż w obu miejscach podajemy najprostszą notację, użytą w t. 10.

Dolna nuta seksty, f, ma w KJ wartość ósemki, co jest oczywistą niedokładnością wobec łuku przetrzymującego ją do f na 3. mierze taktu (patrz następna uwaga). Zdaniem redakcji, jest jednak prawdopodobne, że odpowiada to zapisowi [AI] i ilustruje proces stopniowego doskonalenia notacji od samych ósemek do precyzyjnego zapisu przedłużeń niektórych nut.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KJ