mUltimate Chopin

WN 17, Polonez B-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Fontany

t. 9

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

..

W KJ, WnF i Wp 5. ósemka f nie jest przedłużona do wartości ćwierćnuty. Jest to z pewnością błąd (niedokładność notacji), gdyż konieczność przedłużenia wynika z obecności łuku przetrzymującego tę nutę do półnuty f w t. 10. Ponadto w KJ ostatnia ósemka, f1, zanotowana jest błędnie w postaci dwugłosowej.  WfF ma poprawny zapis.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy KJ , Błędy Wp , Błędy wydań Fontany , Adiustacje Fontany

t. 26-30

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Bez zakończeń tryli w KJ i WnF

!!!   miniat: para akordów w t. 26 i w t. 30, bez akcentów. Tu pusta klisza

Zakończenia tryli w WfF

!!!   3 razy (=TGTU, tylko bez nawiasów)

Wp

!!!   bez końcówki w t. 30, w t. 26 łuczek pod drobnymi nutkami

Propozycja redakcji

!!!   TGTU
..

Zakończenia tryli w formie podwójnej przednutki znajdują się w WfF we wszystkich trzech analogicznych miejscach (t. 26, 28 i 30), a w Wp tylko w pierwszych dwóch. Bez względu na to, czy brak końcówki w t. 30 wystąpił jeszcze w [A], czy jest zwykłym przeoczeniem sztycharza, wydaje się mało prawdopodobne, by tryl w tym miejscu należało wykonywać inaczej niż w poprzednich dwóch.
Brak zakończeń w WnF dowodzi, że Fontana wprowadził ostatnie retusze WfF już po wydrukowaniu WnF.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Fontany

t. 44-45

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Interpretacja kontekstowa KJ i WF

!!!   miniat i klisza red: to f na 5. ósemce wydzielone jako ćwierćnuta z laską w górę (tak jak w t. 25 itp.) + * odsył + odsył jak w transkrypcji

WnF

!!!   miniat=t. 17WF,  klisza podobnie

Wp

!!!   miniat=t. 17,   tr=puste,   red= jak t. 17
..

Notacja KJ (powtórzona za t. 17-18) odzwierciedla niedokładną, roboczą pisownię [AI]. Zapis WnF jest formalnie poprawny, choć w świetle wersji KJ brak przetrzymania drugiego f można uważać za przeoczenie. Jeszcze więcej wątpliwości budzi wersja WfF, w której odpowiedni łuk pojawia się w wypisanym in extenso powtórzeniu głównej części Poloneza. Notacja jest jednak niedokładna – nutę o wartości ósemki połączono łukiem z następną, występującą o ćwierćnutę później. Powstanie tego błędu, a także niezgodność zapisu t. 44(r)-45(r) zarówno z WnF, jak i z analogicznymi taktami (w obu wersjach WF), można próbować wyjaśnić na wiele sposobów, ale za najprawdopodobniejsze uważamy dodanie tego łuku w najpóźniejszej, pospiesznej korekcie WfF.

W tekście głównym podajemy uprecyzyjnioną pisownię [A] (→Wp).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy wydań Fontany , Adiustacje Fontany

t. 52-61

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Łuki KJ

!!!   miniat : opis jak w ostatnim war (30). Tu liga d 52 (l.r.) i łuk d1-g1 60. Poza tym nic

Łuki WF

!!!   2 ligi 52 i liga d1 60. Na kliszy ponadto 2 ligi 53

Propozycja uzupełnienia łuków WF

!!!   8 lig, po 2 w każdym takcie

Łuki Wp, możliwa interpretacja

!!!   miniat: obie 5-linie, 2. i 3. miara t.52 i 60 (2 fragmenty z numerami taktów). Tu ligi d i d1 w t. 52 i to samo ale w nawiasach kwadratowych 60. Nic w 53 i 61.

Łuki Wp, prawdopodobna interpretacja

!!!   TGTU (2 łuki 52, bez łuków poza tym)
..

Znaczenie i liczba łuków rozpoczynających się od ćwierćnut d i d1 na 2. mierze t. 52-53 i 60-61 nie są jasne. Każdy z dwóch łuków widocznych w KJ można w zasadzie interpretować zarówno jako przetrzymu­jący, jak i motywiczny, gdyż nie ma pewności, czy kopistka właściwie odczytała notację [AI]. Konsekwentne łuki przetrzymujące w t. 52-53 mogą być w WF wynikiem interpretacji i adiustacji Fontany, na co wskazuje brak podobnej konsekwencji w t. 60-61. Zakładając jednak prawidłowość notacji t. 52-53, proponujemy uzupełnienie brakujących łuków w t. 60-61. Jeśli chodzi o łuki widoczne w źródle podstawowym (Wp), to widząc w nich łuki przetrzymujące, otrzymalibyśmy różne chwyty pianistyczne w analogicznych figurach (t. 52 i 60); przemawia to, zdaniem redakcji, na rzecz odczytania ich jako łuków motywicznych.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wp , Błędy wydań Fontany , Niedokładności KJ , Adiustacje Fontany

t. 52-61

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Akcent w KJ

!!!   miniat: akordy na 3 w t. 52-53, tylko górna 5-linia. Tu akcent nad, tylko t. 52

Akcenty i  w WF

!!!    nad i akcenty pod pr.r. wszędzie (4x). Na kliszy te akcenty mają wyglądać jakby były na środku, ale z sugestią do l.r. (w układzie graficznym WF, czyli bez laseczek do góry w l.r.). Jeśli nałożone (przy ewentualnych podmianach wariantów) na te laseczki, będą bardzo dziwnie wyglądały (może nie) , to dać je trochę w lewo w stosunku do normalnej pozycji.

Akcenty w Wp

!!!   TGTU (4 akcenty nad pr.r.)
..

Występujące w Wp akcenty nad akordami na 3. mierze t. 52-53 i 60-61, niebudzące wątpliwości ani źródłowych, ani stylistycznych, podajemy w tekście głównym. W KJ wpisany jest tylko pierwszy z nich, co zapewne należy rozumieć jako szkicową sugestię tej samej notacji. Wersja WF z oznaczeniami , których Chopin używał tylko sporadycznie, musi być w tej sytuacji uznana za nieautentyczną.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Fontany