Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 15

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Bez łuków w KJ

!!!   miniat : 5 ósemek górnej 5-linii. Tu pusta klisza (bez łuków)

Łuki w WfF

!!!   2 łuki pod grupami nieregularnymi. Oba zaczynają się lekko nad g1 i celują odpowiednio w h1 i c2. Pierwszy kończy się na h1 na tej samej wysokości, na której się zaczynał. Drugi dochodzi do f2 (w polu na wysokości c2)

Łuki w WnF

!!!   Na miniaturze jedna liga g1 (od 1 do 2). Na kliszy taż liga i ** odsyłacza w miejscu drugiej ligi (od 2 do 3). U dołu strony uwaga: W wypisanym nutami Da Capo łuk łączący oba g1. In the written out Da Capo section a tie between both g1.

Łuki w Wp

!!!   TGTU (łuk górą) + dwa łuki pod grupami 16ek, mniej więcej jak w WfF, ale lewe końce idą po prostu od g1, a tylko prawe wyraźnie dotyczą ostatniej szesnastki grup, a nie g1.

Łuk Wp, bez łuków "triolowych"

!!!   TGTU

..

Brak łuków, obejmujących każdą z nieregularnych grup szesnastkowych, wydaje się być błędem KJ. Chopin bowiem tego typu grupy z reguły opatrywał łukiem, najczęściej wraz z liczbą określającą rodzaj grupy. Takie właśnie łuki widzimy najprawdopodobniej w WfF, natomiast w WnF nadano im postać łuków przetrzymujących ćwierćnuty g1. Także Wp ma tu łuki będące częścią oznaczenia grup nieregularnych, ponieważ jednak Chopin objął ponadto całą figurę szesnastkową jednym łukiem, w tekście głównym pomijamy je (por. Ogólne Zasady Redakcyjnep. 16).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Łuki "triolowe" , Błędy KJ

t. 15

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

..

Cyfry określające liczbę szesnastek w każdej z dwóch grup nieregularnych znajdują się tylko w Wp.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 15

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

es w KJ

!!!   miniat: tylko dolna 5-linia, ten akord i następny. Tu w obu es jako dolna nuta, bez łuku

es przetrzymane w WF

!!!   jak KJ tylko z łukiem przetrzymującym es

w Wp

!!!   jak TGTU ale bez kasownika

 na podstawie Wp

!!!   TGTU

..

Nuta es, występująca zarówno w KJ, jak i w WF, jest prawdopodobnie podstawą basową wcześniejszej wersji tego akordu, a nuta f, widoczna w Wp – późniejszej. Niewykluczone jednak, że jedna z tych wersji jest wynikiem błędu w odczytaniu autografu. Zdaniem redakcji, jest to znacznie prawdopodobniejsze w odniesieniu do es. W WF nuta ta (es) jest przetrzymana łukiem do es w następnym akordzie.

W tekście głównym podajemy f, opatrzone ostrzegawczym kasownikiem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

t. 15

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Akord bez c1 w KJ i WF

!!!   miniat : ten akord z kawałkiem wiązania. Tu TGTU

Akord z c1 w Wp

!!!   TGTU + c1

..

Czterodźwięk Wp jest z harmonicznego punktu widzenia zupełnie możliwy. Jednak naturalność prowadzenia głosów w wersji trójdźwiękowej KJ i WF skłania do przypuszczenia, że wersja Wp może być błędna. Sztycharz Wp mógł wziąć za nutę przypadkowe rozlanie atramentu na przecięciu laseczki nutowej i linii dodanej. Do pomyślenia jest także "połowiczna" korekta: dodanie właściwej nuty bez usunięcia błędnej. Tego typu sytuacje spotyka się wielokrotnie w Chopinowskich drukach, co wynika z faktu, że dodanie nowej główki nutowej było technicznie znacznie łatwiejsze od usunięcia starej. W tym wypadku niepotrzebnie pozostawiono by błędne c1 (por. t. 65). Z tych względów do tekstu głównego przyjmujemy akord bez c1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wp , Połowiczne korekty

t. 15

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Arpeggio w KJ i Wp

!!!   miniat : ten akord. Tu TGTU (z arpeggiem)

Bez znaku w WF

!!!   Pusta klisza

..

Brak arpeggia w WF musi być w tym kontekście uznany za niedokładność notacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach