- « Poprzednia
- 1
- …
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- …
- 98
- Następna »
t. 594-595
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Akcenty w tych taktach różnią się zarówno długością, jak i umiejscowieniem. Wa ma dwa akcenty długie, Wf – dwa krótkie. Znaki w KG, zdaniem redakcji, nie odbiegają kształtem ani wielkością od pozostałych tego rodzaju znaków w poprzednich taktach, dlatego oddajemy je jako krótkie. W Wn akcent w t. 594 jest jednak nieco dłuższy od następnego. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
||||||||||||||
t. 595
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG |
||||||||||||||
t. 596
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Sens znaku widocznego w KG nie jest oczywisty. Na pierwszy rzut oka są to całotaktowe widełki . Tak też to odczytał sztycharz lub adiustator Wn, umieszczając znak nad partią pr.r., gdzie widocznie diminuendo miało jego zdaniem więcej sensu. Notacja KG wskazuje jednak wyraźnie, że znak nie tylko dotyczy l.r., ale konkretnie oktawy A1-A, co pozwala widzieć w nim duży akcent długi. Takie odczytanie jest potwierdzone przez Wf, w którym oktawa opatrzona jest typowym akcentem długim. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn |
||||||||||||||
t. 597-602
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Wcześniejsze rozpoczęcie znaku w Wa może być niedokładnością odczytania rękopisu. Natomiast obie wersje zakończenia widełek są zapewne autentyczne i, zdaniem redakcji, równorzędne muzycznie – obie prowadzą do najdłuższych i istotnych harmonicznie akordów frazy pr.r. Do tekstu głównego przyjmujemy dłuższe widełki KG (→Wn), gdyż współgrają one ze znakami pr.r. (ostatnie crescendo jest jeszcze w t. 602-603). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Widełki dynamiczne kontynuujące |
||||||||||||||
t. 597
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
W tekście głównym uwzględniamy dokładną notację KG (→Wn). Wersje Wa i Wf mogą być zarówno rezultatem niedokładności przy przepisywaniu lub sztychowaniu, jak i świadectwem różnych etapów kształtowania się autentycznej notacji tego taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- …
- 98
- Następna »