Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Rytm

t. 61

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

es2 przetrzymane w A (→WnWa,Ww)

! miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, wycinek.          EZTU = 2 x 3 dolne półnuty z laskami i łuki między nimi + łuk motywiczny w 2. połówie taktu

es2 powtórzone w Wf

EZTU bez ligi es2

es2 przetrzymane, alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel.          EZnieU1 = całe nuty + laseczki górnego głosu + łuk w 2. połowie taktu

..

Brak przetrzymania es2 to najprawdopodobniej pomyłka sztycharza Wf – patrz uwaga powyżej.
Tak jak w t. 57, w naszej alternatywnej propozycji zapisu rytmicznego tekstu głównego stosujemy czytelniejszą notację użytą przez Chopina w analogicznych t. 258 i 262.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf

t. 85-89

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

B w lewej i pr.r. w A

! miniat: wycinek, druga połowa t. 85, tylko dolna 5-linia.                 TGTU = laseczka do góry od B

B tylko w l.r. w Wn (→Wf,Wa,Ww)

laseczka od g

..

W tekście głównym zachowujemy notację ostatniego akordu t. 85 i 89 użytą w A, w którym nuta B należy – przynajmniej w pisowni – do partii obu rąk. Uproszczenie zapisu wprowadzone w Wn (→Wf,Wa,Ww) wprawdzie odpowiada zapewne realnemu wykonaniu, ale ukrywa postęp dolnego głosu pr.r., który Chopin najwyraźniej chciał precyzyjnie ukazać.
Podobnie w t. 97 i 101.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 87

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Zapis dwugłosowy w A

! miniat: jw.                 TGTU = półnuta i 3 kropki

Zapis jednogłosowy w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

..

Zdaniem redakcji, krótka laseczka półnuty g celowo nie dochodzi A do zapisanej nad nią półnuty b, mającej osobną laseczkę. Oznacza to, że w zamyśle Chopina należą one do różnych głosów. Subtelności tej nie odtworzono w wydaniach.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności A

t. 91

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

Nuta g ma w A wartość całej nuty, co jest oczywistą pomyłką, być może pod wpływem notacji poprzedniego taktu. Niewątpliwie zamierzoną przez Chopina wartość półnuty wprowadzono już w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A

t. 92

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Cała nuta d1 w A (→WnWa)

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, ta tercja.             TGTU = cała nuta d1

Półnuta w Wf i Ww

półnutowa główka d1 i kawałek laseczki

..

Półnuta d1 w Wf i Ww to najprawdopodobniej pokłosie niezręcznej pisowni Wn, w którym główki półnut i całych nut są identyczne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Ww