mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 99

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

g przetrzymane w A (→Wn→Wf,Ww) i Wa2

! miniat: wycinek, 3 ćwierćnuty tego taktu, tylko dolna 5-linia.                  TGTU = łuk g

g powtórzone w Wa1

Tu bez kliszy 
..

Brak łuku przetrzymującego g to niewątpliwy błąd sztycharza Wa1, poprawiony w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa

t. 103

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

c1 na 3. ósemce taktu w A

! miniat: wycinek                    TGTU

c1 na 4. ósemce w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU
..

W tekście głównym podajemy wersję A. W Wn (→Wf,Wa,Ww) zmieniono
ją dowolnie na wersję analogiczną do t. 312. Biorąc pod uwagę, że takt ten powstał zapewne nieco później niż omawiany takt, niewykluczone, że w toku ewentualnej dalszej pracy nad Sonatą Chopin wprowadziłby tę późniejszą wersję także tu. Usprawiedliwia to zdaniem redakcji użycie jej jako dopuszczalnego wariantu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 114

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Klinik nad b1-g2 w A, prawdopodobna interpretacja

! miniat: wycinek, ta seksta, tylko górna 5-linia.               TGTU = laseczka w dół i klinik nad.

Bez znaku w Wn (→Wf,Wa,Ww)

b1 i g2 z osobnymi laseczkami w dół i w górę, bez klinika
..

Zapis 1. ćwierćnuty jest w A niejasny – nie jest pewne, czy górna nuta (g2) ma mieć osobną laseczkę skierowaną ku górze, jak to zinterpretowano w Wn (→Wf,Wa,Ww), czy też ta "laseczka" to w rzeczywistości kilnik nad jednogłosowo zapisaną sekstą. W tekście głównym przyjmujemy to drugie rozwiązanie, ale wersję wydań można uważać za równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Kliniki , Niedokładności A

t. 133-134

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W A, każda położona na linii dodanej nuta l.r. – E, C, Es, Fis1 – ma w tych taktach "ogonek", który w odpowiednim kontekście można by uznać za dodatkową laseczkę ćwierćnutową skierowaną w dół. W przypadku E i Fis1 miałoby to w zasadzie sens, ale C i Es dowodzą, że jest to tylko maniera pisania.
Por. np. Etiudę F op. 10 nr 8, t. 4-7.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niepewne nuty na liniach dodanych

t. 142-144

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Bez pauz w A

! miniat: wycinek, t. 142, tylko dolna 5-linia.                  Tu bez kliszy 

Pauzy w Wn (→Wf,Wa,Ww)

ćwierćnutowe na całymi nutami (jak w t. 355-7)
..

Wersję wydań (z pauzami) można uważać za równorzędny wariant, gdyż Chopin sam użył tej pisowni w analogicznych t. 355-357. W tekście głównym zachowujemy notację A, gdyż formalnie rzecz biorąc, obie wersje są nieścisłe, a sposób wykonania – synchronizacja z partią pr.r. – wyznaczony jest rozmieszczeniem nut. Notacja ta stanowi zapis "legata harmonicznego" – zatrzymywania palców na klawiaturze, by w ramach linearnego w swej istocie przebiegu uzyskać realne współbrzmienia i akordy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn