


Rytm
t. 391-392
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV
..
Dla 5 ostatnich par ósemek podajemy w tekście głównym odczyt dosłowny notacji A. Zdaniem redakcji, jest jednak prawdopodobne, że w przypadku czterech z nich zapis jest niedokładny. Wskazuje na to pisownia 2. figury w t. 392, w której przedłużone do wartości ćwierćnuty są obie nuty tercji c1-es1, a nie tylko dolna jak w pozostałych. Jest to naturalniejsze zarówno muzycznie, jak i pianistycznie, toteż wersję z analogicznymi przedłużeniami we wszystkich figurach proponujemy jako rozwiązanie alternatywne. Wersje wydań to efekt dowolnych adiustacji pisowni A (w Wn) i Wn (w pozostałych wydaniach). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wf , Adiustacje Ww |