mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 153-154

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk w t. 154 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, 2 ostatnie ósemki 153 i pół t. 154, tylko dolna 5-linia.          EZTU

Łuk od t. 153 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU1
..

W tekście głównym podajemy łuk A odczytany dosłownie. Interpretacja tego łuku przyjęta w wydaniach jest jednak pod każdym względem racjonalna i jako taka godna polecenia, zwłaszcza w świetle licznych niedokładności A w notacji łuków – patrz np. uwaga do t. 148-153.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 153

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

W tekście głównym pomijamy  przed ces2 w 2. połowie taktu, powtórzony bez widocznego uzasadnienia.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 154

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

as2-ces3 w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, pół taktu.            tr = EZnieU;                  red = EZTU bez łuku l.r.

ces3-ces3 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU1 (bez łuku l.r.)
..

Zapis 3. ósemki taktu jest w A niejasny – przed półnutą ces3 widać zgrubienie, wyglądające jak główka ósemki tej samej wysokości, a obecność ósemki as2 nie jest oczywista, gdyż zgrubienie laseczki, sygnalizujące obecność główki nutowej, jest nieznaczne. W rezultacie w Wn (→Wf,Wa,Ww) oba głosy zbiegają się na ces3, a as2 nie ma wcale. W tekście głównym podajemy inną interpretację notacji A – ósemkę ces3 uważamy za pozostałość pierwotnej (lub pomyłkowej) pisowni bez przedłużenia tej nuty, a w dolnym głosie umieszczamy as2, które jako dające naturalniejszy postęp melodyczny tego głosu jest, naszym zdaniem, wpisane w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Niedokładności A

t. 155

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

  w A, możliwa interpretacja

 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZTU
..

Odczytane dosłownie, oznaczenia dynamiczne A wydają się sprzeczne –  wpisane jest już pod 2. ćwierćnutą taktu, tak iż nie ma do czego odnieść wskazówki . W transkrypcji merytorycznej A (wersja "redakcja")  odnosimy więc do półnuty l.r., co można uznać za sugestię niezależnej dynamiki partii obu rąk w następnych taktach.
Jednak za najbardziej przekonujące źródłowo i muzycznie redakcja uważa następujące wyja­śnienie pisowni A –  stanowi wersję pierwotną, pozostawioną przez nieuwagę po dodaniu póź­niejszych oznaczeń  i . Wynikającą stąd wersję, zgodną z tekstem Wn (→Wf,Wa,Ww), podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn

t. 156

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk do ćwierćnuty w A

! miniat: wycinek, 5 oktaw, tylko dolna 5-linia.             TGTU

Łuk do 4. ósemki w Wn (→Wf,Wa,Ww)

krótszy o ósemkę niż TGTU
..

Zasięg łuku w A nie budzi tu wątpliwości. Mimo to w Wn (→Wf,Wa,Ww) doprowadzono go tylko do ostatniej ósemki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn