mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 157

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy ostrzegawcze kasowniki przed 1. oktawą l.r. i 6. oktawą pr.r.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 158

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, 5 oktaw l.r., tylko dolna 5-linia.            Łuk od 2. do 4. oktawy

Łuk w Wn (→Wf,Wa,Ww)

łuk nad 1. połową taktu

Łuk proponowany przez redakcję

TGTU
..

Początek łuku jest w A z pewnością niedokładny, nie jest natomiast pewne, czy koniec łuku miał w zamyśle Chopina objąć ćwierćnutę B1-B. W tekście głównym podajemy łuk dochodzący do tej oktawy, zakładając, że oba końce łuku są w A niedokładne w podobny sposób (zbyt krótkie). Wersję wydań można jednak uważać za równoprawną interpretację tego łuku.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 159-162

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez palcowania w A (→Wn→Wf,Ww)

! miniat: t. 159 od f1-f2, tylko górna 5-linia, wycinek,    Tu bez kliszy 

Palcowanie wg Wa

159 nad fis2-g2  45 + 161 nad es3  4 + 162 nad b2  4 (161-2 zrobione EZnieU2, 159 do zrobienia tutaj nad łukiem z EZTU)
..

W tekście głównym nie uwzględniamy nieautentycznej aplikatury partii pr.r. dodanej w Wa w t. 159 i 161-162.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 159-162

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Notacja jedno- lub dwugłosowa w A

! miniat: wycinek jw.                EZTU = laski, wiązania + łuk f2-fis2 159 + łuki ges1,2-f1,2  t. 161

Notacja dwugłosowa w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZTU
..

W tekście głównym zachowujemy charakterystyczną dla Chopina notację mieszaną, w której fragmenty zapisane jednogłosowo przeplatają się z dwugłosowymi. W Wn (→Wf,Wa,Ww) zastąpiono ją zapisem "partyturowym", z formalnie ścisłym podziałem na głosy, którego Chopin często unikał ze względu na jego nieadekwatność do myślenia pianistycznego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 160-162

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuki od 2. ósemki do następnego taktu w A

! miniat: wycinek, 2. połowa t. 160 i 1. ósemka 161, tylko górna 5-linia.                 EZTU w t. 160-1 i do zrobienia 162

Łuki nad 2. połowami taktów wg Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU2 (162 do zrobienia)
..

Wprowadzona w Wn (→Wf,Wa,Ww) zmiana zakresu łuków ilustruje manierę dopasowywania łuków (a także widełek dynamicznych) do łatwo uchwytnych ugrupowań rytmicznych, w tym wypadku połówek taktów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn