Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 143-146

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

W tekście głównym pomijamy niepotrzebnie powtórzone bemole przed des4 w 2. połowie t. 143 i 145 oraz fes3 na 3. ósemce w t. 144 i 146.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 144

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk do 4. ósemki w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek ten takt, tylko górna 5-linia.         Tu do es3

Łuk do 7. ósemki w Wn (→Wf,Wa,Ww)

TGTU

..

Porównanie z podobnymi pochodami tercji pokazuje, że łuk A jest z pewnością niedokładny (być może wskutek przerwy w dopływie atramentu). W tekście głównym podajemy łuk Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 146

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk do 5. ósemki w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, ten takt                          do des3 

Łuk do 8. ósemki w Wn (→Wf,Wa,Ww)

do es3 

Łuk do 7. ósemki proponowany przez redakcję

TGTU

..

Tak jak 2 takty wcześniej, można być pewnym, że łuk A jest niedokładny, toteż w tekście głównym proponujemy łuk o zasięgu wynikającym z porównania analogicznych figur. Dłuższy łuk wydań może być uważany za równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 147-158

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

Oktawy w tych taktach mają w A znaki chromatyczne tylko przy górnych nutach. Tę uproszczoną pisownię uzupełniono w Wn (→Wf,Wa,Ww), dodając wszystkie pominięte znaki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 148-153

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuki A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, t. 148, obie pięciolinie.             EZnieU w t. 148-149 (do pocz. 150) i 151-153

Łuki A (interpretacja kontekstowa→WnWf,Wa,Ww)

EZTU

..

Łukowanie t. 147-153, zbudowanych w większości z trójnutowych motywów, z muzycznego i pianistycznego punktu widzenia jest oczywiste, co potwierdza grupa kilkunastu łuków A, obejmujących niewątpliwie całe motywy. Jednak w pozostałych figurach znajdujemy w A wiele niedokładności:

  • pominięte łuki – w t. 148 pierwszy w l.r., w t. 152 drugi w pr.r., w t. 153 wszystkie trzy (kwestię łuku nad pochodem oktaw rozpoczynającym się pod koniec tego taktu omawiamy osobno);
  • łuki l.r. obejmujące dwie z trzech ósemek – na końcu t. 148 i 149 oraz w środku t. 151 i 152;
  • łuki dotyczące całego motywu, ale zbyt krótkie z jednej lub drugiej strony, a niekiedy z obu stron, jak np. ostatni łuk l.r. w t. 152.

W tekście głównym ujednolicamy łukowanie tych motywów, zgodnie z tym, co zrobiono już w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn