mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 146

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk do 5. ósemki w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, ten takt                          do des3 

Łuk do 8. ósemki w Wn (→Wf,Wa,Ww)

do es3 

Łuk do 7. ósemki proponowany przez redakcję

TGTU
..

Tak jak 2 takty wcześniej, można być pewnym, że łuk A jest niedokładny, toteż w tekście głównym proponujemy łuk o zasięgu wynikającym z porównania analogicznych figur. Dłuższy łuk wydań może być uważany za równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 147-158

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

Oktawy w tych taktach mają w A znaki chromatyczne tylko przy górnych nutach. Tę uproszczoną pisownię uzupełniono w Wn (→Wf,Wa,Ww), dodając wszystkie pominięte znaki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 148-153

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuki A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, t. 148, obie pięciolinie.             EZnieU w t. 148-149 (do pocz. 150) i 151-153

Łuki A (interpretacja kontekstowa→Wn→Wf,Wa,Ww)

EZTU
..

Łukowanie t. 147-153, zbudowanych w większości z trójnutowych motywów, z muzycznego i pianistycznego punktu widzenia jest oczywiste, co potwierdza grupa kilkunastu łuków A, obejmujących niewątpliwie całe motywy. Jednak w pozostałych figurach znajdujemy w A wiele niedokładności:

  • pominięte łuki – w t. 148 pierwszy w l.r., w t. 152 drugi w pr.r., w t. 153 wszystkie trzy (kwestię łuku nad pochodem oktaw rozpoczynającym się pod koniec tego taktu omawiamy osobno);
  • łuki l.r. obejmujące dwie z trzech ósemek – na końcu t. 148 i 149 oraz w środku t. 151 i 152;
  • łuki dotyczące całego motywu, ale zbyt krótkie z jednej lub drugiej strony, a niekiedy z obu stron, jak np. ostatni łuk l.r. w t. 152.

W tekście głównym ujednolicamy łukowanie tych motywów, zgodnie z tym, co zrobiono już w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 150-155

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez palcowania w A (→Wn→Wf,Ww)

! miniat: wycinek kombinowany, tylko górna 5-linia, 6 ósemek t. 150 + 2. połowa 154 i początek 155

Palcowanie Wa1

t. 150 – 121 pod dolnym głosem pr.r. od 4. ósemki

Palcowanie Wa2

war_22 + t. 154-5 nad c3 i des3 – 54
..

W tekście głównym pomijamy nieautentyczną aplikaturę partii pr.r. dodaną w Wa1 w t. 150, a w Wa2 jeszcze na przejściu t. 154-155.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 152

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

ces2 w A

! miniat: wycinek ten takt, tylko górna 5-linia.             Tu bez kliszy 

c2 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

kaso przed 2. ósemką drugiej połowy taktu
..

Wprowadzona w Wn (→Wf,Wa,Ww) wersja z c2 jest z pewnością błędna. T. 151-153 wypełnia dialog diatonicznych motywów w tonacji es-moll/Ges-dur, przygotowujących grunt przed obfitującym w alterowane dźwięki prowadzące zwrotem w kierunku Des-dur (t. 154-155). Nic nie sugeruje, by Chopin chciał już w omawianym takcie zachwiać stabilność tonalną chwilową aluzją do b-moll.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn