mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 41

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk nad trzema ósemkami w A (→Wn→Wa,Ww)

! miniat: wycinek, 2. pół taktu, tylko górna 5-linia.             TGTU

Łuk nad 4 ósemkami w Wf

od 1. ósemki 2. połowy taktu
..

Niesymetryczne względem kropek staccato poło­żenie łuku A powoduje, że można go odczytać jako obejmujący całą 2. połowę taktu. Zdaniem redakcji, intencją Chopina był jednak niemal na pewno łuk nad trzema ósemkami, tak jak to zinterpretowano w Wn (→Wa,Ww). Dłuższy łuk w Wf nie musi sugerować dostępu tego wydania do A, gdyż dopasowywanie łuków czy widełek dynamicznych do naturalnych ugrupowań rytmicznych, jak np. grupy nut objęte jednym wiązaniem, było częstą praktyką sztycharską.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A

t. 41

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk od 2. ósemki w A

! miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia.              EZTU

Łuk od 1. ósemki w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU
..

W tekście głównym pozostawiamy odczytany dosłownie łuk A, mimo że od strony graficznej byłoby usprawiedliwione uznanie go za niedokładny łuk półtaktowy – patrz t. 17-20. W tym przypadku nie ma bowiem zastosowania przytoczony tam argument muzyczny – nie jest to jedna z wielu podobnych, akompaniujących figur. W Wn (→Wf,Wa,Ww) potraktowano ten łuk tak, jak w olbrzymiej większości podobnych graficznie sytuacji.
Podobnie w t. 205.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 42

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia.                  EZTU

 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU2

Akcent długi, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU
..

W tekście głównym podajemy znak  odczytany dosłownie na podstawie A. Zdaniem redakcji jednak, zapis ten może być niedokładny, gdyż naturalne wydaje się podkreślenie tym znakiem występującego na początku taktu akordu kwartsekstowego, stanowiącego centralny punkt kadencji. Z tego względu za równorzędną uważamy wersję Wn (→Wf,Wa,Ww), a za możliwą także naszą alternatywną propozycję akcentu długiego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych

t. 43-46

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez palcowania w A (→Wn→Wf,Ww)

! miniat: t. 43, obie pięciolinie, wycinek.               Tu bez kliszy 

Palcowanie Wa

EZnieU2 dodane, nie ułożone, 4 takty l.r. + t. 43 pr.r.
..

W tekście głównym pomijamy nieautentyczną aplikaturę dodaną w Wa. Patrz też t. 51-53, 55-58 oraz 60 i 62.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 43-48

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez znaków w A

! miniat: wycinek, 2. połowa t. 43 i 45, tylko górna 5-linia.        Tu bez kliszy 

5 kliników w Wn (→Wf,Ww)

nad ostatnią ósemką w t. 43-45 i 47-48 (EZnieU 45 zrobiony)

4 kliniki w Wa

oprócz 45
..

Kliniki występujące w Wn (→Wf,Ww) nad osta­tnimi oktawami t. 43-45 i 47-48 to niemal na pewno skutek nieporozumienia – za znaki wzięto końce laseczek nutowych, wystające w A nad wiązanie. Są one szczególnie wyraźne – i mylące – w t. 47-48, jednak takie pogrubione końce pionowych linii łatwo znaleźć w A także w innych sytuacjach, gdzie ich pozbawiona merytoryczne­go znaczenia natura jest ewidentna. Biorąc to pod uwagę, znaków tych w tekście głównym nie uwzględniamy.
W Wa powtórzono tylko 4 z pięciu kliników występujących w Wn – pominięto znak w t. 45.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Kliniki