mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 30

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez palcowania w A (→Wn→Wf,Ww)

! miniat: wycinek, ten takt, obie pięciolinie.                 Tu bez kliszy 

Palcowanie Wa

4 nad fis2,   2 pod h1 (5. 8ka) + l.r. 5 1 pod oboma g.
..

W tekście głównym pomijamy nieautentyczną aplikaturę dodaną w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 30

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

Przed ostatnią ćwierćnutą górnego głosu pr.r. nie ma w A znaku chromatycznego, co daje fis2. Jest to niewątpliwie błąd Chopina, poprawiony w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn

t. 30

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed f2. Znak dodano także w Wn (→Wf,Wa,Ww). Pomijamy natomiast występujący we wszystkich źródłach, nieuzasadniony  przed c2, 4. ósemką dolnego głosu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 30

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

 w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia (z widłami crescendo pod).              EZnieU (górne widły)

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa

EZTU = akcent
..

Nie jest jasne, jak należy interpretować znak  wpisany w A nad partią pr.r. Towarzyszy mu bowiem wpisany pod pięciolinią znak  o praktycznie identycznym zakresie. Górny znak musi zatem odnosić się tylko do górnego głosu i – odczytany dosłownie – nakazywałby wykonanie ósemki fis2 ciszej przy równoczesnym crescendo dolnego głosu. Zdaniem redakcji jest mało prawdopodobne, by Chopin wyobrażał sobie tak wymyślną interpretację tego taktu, toteż w tekście głównym interpretujemy górny znak jako akcent długi nad f2, co daje zupełnie naturalną kombinację akcentu i crescenda. Na akcentujący charakter może zresztą wskazywać początek tego znaku, wypadający nieco przed nutą.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 31

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

W tekście głównym pomijamy występujący w A (→Wn→Wf,Ww) nieuzasadniony  ostrzegawczy przed as1. Znak pominięto także w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy