mUltimate Chopin

op. 49, Fantazja f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 282

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

W 2. połowie taktu górna nuta 2. ósemki l.r. brzmi w Wf1 b. Błąd poprawiono w Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 283

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

W A przed 1. ćwierćnutą l.r. widać skreślenie, pozwalające jednak odczytać usunięty element, którym była decyma C1-Es. Jest to więc autopoprawka błędu pojawiającego się w autografach Chopina wielokrotnie, a polegającego na wpisaniu zbyt dużej liczby linii dodanych (por. np. Polonez cis op. 26 nr 1, t. 5 lub Nokturn Des op. 27 nr 2, t. 44).

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Skreślenia A

t. 283-285

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

2  i akcent długi w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek jw.               EZnieU

3  w Wn

EZnieU1

Krótki akcent i 2  w Wf

EZnieU2

Akcent długi i 2  w Wa

EZTU 283 + EZnieU2 284-5

3 akcenty długie proponowane przez redakcję

! miniat: zrobić w Corelu, ścieśniona
..

Tak jak w przypadku t. 110, 112 i 114, zapisane w A znaki , z których pierwsze dwa są dłuższe od typowych akcentów długich, należy jednolicie interpretować jako takie właśnie akcenty. Przekonuje o tym zapis A w analogicznych t. 116-118, w których interpretacja znaków jako akcentów długich nie ulega wątpliwości. Wersje wydań to efekt nałożenia się niedokładności odczytania i prób przypisania ich do jednej z dwóch kategorii – krótkich akcentów lub widełek diminuendo. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 283-286

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

3 łuki od ósemki w A, interpretacja kontekstowa

2 łuki od ósemki w Wn1

EZTU bez pierwszego

3 łuki od półnuty w Wf

EZnieU 283 + EZnieU1 284-5 i 285-6

3 łuki od półnuty według Wf

EZnieU1 3 łuki (4 kawałki!). Miniatura Corel, bo nie ma tego w źródłach

2 łuki od półnuty w Wa1

EZnieU1 bez trzeciego

2 długie, 1 krótki łuk w Wa2

EZnieU1 pierwsze dwa + EZnieU2 trzeci

1 długi, 2 krótkie łuki w Wn2

EZnieU1 283-4, EZTU pozostałe dwa
..

Konsekwentnie rozbieżne umiejscowienie początków łuków sugeruje niezależne dwukrotne ich wpisywanie przez Chopina: raz w A już po sporządzeniu [KF], drugi raz w [KF] lub Wf1. W dwóch miejscach, w A w t. 285-286 i w Wf w t. 283-284, łuki nie dochodzą do następnego taktu. Są to zdaniem redakcji niedokładności zapisu, przy czym w A jest to na tyle oczywiste, że odczyt dosłowny tego łuku podajemy tylko w transkrypcji graficznej. Niewątpliwie przypadkowy charakter mają pominięcia łuków w Wn1 w t. 283-284 i w Wa1 w t. 285-286. Pierwszy z nich dodano w Wn2, rozpoczynając go od półnuty. Łuk pominięty w Wa1 dodano w Wa2 na podstawie Wn1. W tekście głównym podajemy interpretację kontekstową łuków A, zgodną z łukowaniem analogicznych t. 116-119. Za dopuszczalny wariant uważamy łuki oparte na wersji Wf, z przedłużonym pierwszym łukiem. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Niedokładne łuki A , Błędy Wn

t. 285-286

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuk od szesnastki w A i Wn2

! miniat: wycinek, od ósemki z kropką do E-e, tylko dolna 5-linia.                 EZTU

Bez łuku w Wf (→Wa1)

Łuk od ósemki z kropką w Wn1

EZnieU

2 łuki od ósemki z kropką w Wa2

EZnieU + EZnieU2
..

W tekście głównym podajemy łuk l.r. według zapisu A. W Wn1 dopasowano zasięg tego łuku do łuku pr.r. i w takiej formie łuk został powtórzony w Wa2, natomiast w Wn2 przywrócono wersję A. Czym się kierowano w Wa2, dodając jeszcze jeden łuk o takim samym zakresie, trudno powiedzieć – mogła to być np. niedokończona poprawka, w której jeden z tych łuków miał być zastąpiony przez drugi, ale pominięto etap usuwania zbędnego łuku.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn