A
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 283-285

 i akcent długi w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek jw.               EZnieU

 w Wn

EZnieU1

Krótki akcent i 2  w Wf

EZnieU2

Akcent długi i 2  w Wa

EZTU 283 + EZnieU2 284-5

3 akcenty długie proponowane przez redakcję

! miniat: zrobić w Corelu, ścieśniona

Tak jak w przypadku t. 110, 112 i 114, zapisane w A znaki , z których pierwsze dwa są dłuższe od typowych akcentów długich, należy jednolicie interpretować jako takie właśnie akcenty. Przekonuje o tym zapis A w analogicznych t. 116-118, w których interpretacja znaków jako akcentów długich nie ulega wątpliwości. Wersje wydań to efekt nałożenia się niedokładności odczytania i prób przypisania ich do jednej z dwóch kategorii – krótkich akcentów lub widełek diminuendo

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Niedokładności Wa

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa