mUltimate Chopin

op. 49, Fantazja f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 311-315

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Różne akcenty i  l.r. w A

! miniat: wycinek, pół taktu + akord 311 i 315, obie pięciolinie (jw.).           TGTU prócz 2. znaku 311, gdzie EZnieU

Krótkie akcenty i  l.r. w Wn

EZnieU

Różne akcenty pr.r. i  l.r. w Wf

EZnieU1

Różne akcenty pr.r. i  l.r. w Wa

EZnieU2
..

W t. 311, 313 i 315 akcenty w A mają wyraźnie zróżnicowaną długość i – mimo pewnych niedokładności – dotyczą niewątpliwie l.r. Znak w 2. połowie t. 311 sięga przy tym aż do ósemki, tak iż odczytany dosłownie wygląda jak widełki . Zmyliło to sztycharzy, którzy odtworzyli w ten sposób także analogiczne znaki w t. 313 i 315. Przy godnej podkreślenia dużej zgodności zapisów A i Wf, zwraca jednak uwagę różnica w umiejscowieniu akcentów (krótkich) na początku tych taktów – wbrew jasnej pisowni A przydzielono je w Wf do pr.r., co sugeruje niedokładność zapisu [KF] pod tym względem. W Wa do pr.r. przypisano także drugi znak w t. 315.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 312

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Krótkie akcenty w A i Wa2

! miniat: wycinek, 2 oktawy D1-D 312 i 314, tylko dolna 5-linia.          EZTU

Akcenty długie w Wn

EZnieU x 2

Krótki akcent w t. 314 w Wf (→Wa1)

EZTU tylko 314
..

Akcent w t. 312 mógł być dodany w A już po sporządzeniu [KF], na co wskazuje umieszczenie go w innym miejscu niż akcent w t. 314 (pod, a nie nad oktawą). Wątpliwości może budzić rodzaj akcentów, które są nieco dłuższe od tych na początku t. 311, 313 i 315. Kontekst muzyczny sugeruje potraktowanie wszystkich pięciu znaków jednakowo (dotyczą oddzielonych pauzami ćwierćnut), co potwierdzają niewątpliwe akcenty długie w połowie t. 313 i 315, znacznie dłuższe od wszystkich pozostałych. W Wn dwa omawiane akcenty odtworzono jako długie, a w Wf (→Wa1) jedyny w tym wydaniu znak w t. 314 jako krótki. W Wa2 oba akcenty są krótkie – pierwszy na podstawie Wf2, drugi, powtórzony niedokładnie za Wn1.
Mimo różnego położenia, raz pod, raz nad oktawą, oba znaki w A dotyczą niewątpliwie l.r., dlatego w trosce o czytelność znaków umieszczamy oba pod oktawami. W Wn oba akcenty umieszczono nad oktawami i to w sposób dwuznaczny, jeśli chodzi o ich przydział do jednej z rąk.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn

t. 313

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

W A oba akordy l.r. były wpisywane dwukrotnie. Skreślenie pierwotnego zapisu akordu na początku taktu jest bardzo gęste, tak iż jedynie na podstawie kształu i rozmiaru plamy można przypuszczać, że najwyższą nutą było d1, a cały akord mógł brzmieć d-e-gis-d1. W 2. połowie taktu Chopin wpisał początkowo akord d1-e1-gis1-h1 o wartości ćwierćnuty i pauzę ćwierćnutową.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany akompaniamentu

t. 315

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Przed 3. ósemką pr.r. Wf1 ma błędnie  zamiast . Oczywistą pomyłkę skorygowano w Wf2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 315

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Bez znaku w A (→Wn) i Wf

! miniat: wycinek 2. połowa 315+ 1. połowa i 1. ósemka 316, tylko dolna 5-linia.                Tu bez kliszy 

 w Wa

TGTU ale bez nawiasu

[] proponowana przez redakcję
..

Brak w A (→Wn) i Wf znaku  po  w t. 314 to prawdopodobnie niedopatrzenie Chopina związane z przejściem na nową stronę. Z tego względu w tekście głównym proponujemy dodanie znaku przed zmianą charakteru figuracji; uzupełnienie takie wprowadzono również w Wa. Z drugiej strony, mimo zmiany faktury t. 316-318 oparte są na tym samym zmniejszonym czterodźwięku, co t. 314-315, toteż możliwe wydaje się dłuższe zatrzymanie pedału, przynajmniej do połowy t. 316, co proponujemy jako rozwiązanie alternatywne w tym takcie. W ogólności samotne znaki  pojawiają się w utworach Chopina wielokrotnie i niekiedy można to wiązać z trudnością ścisłego określenia momentu zdjęcia pedału właśnie w sytuacjach zbliżonych do występującej tutaj, por. np. Etiuda Des op. 25 nr 8, t. 19-20 i 27, Preludium cis op. 45, t. 80-81 czy Walc cis op. 64 nr 2, t. 15-16.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Brak znaku zdjęcia pedału