mUltimate Chopin

op. 49, Fantazja f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 316

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Bez znaku w źródłach

! miniat: wycinek, jak w t. 315 (2. połowa 315+ 1. połowa i 1. ósemka 316, tylko dolna 5-linia).                Tu bez kliszy 

[], alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel.               EZnieU w połowie 316
..

Po znaku  w t. 314 w A (→Wn) i Wf nie ma znaku , co może, lecz nie musi być niedopatrzeniem Chopina. W tekście głównym proponujemy dodanie  w t. 315, jednak za możliwe uważamy także późniejsze puszczenie pedału, np. w połowie omawianego taktu, co proponujemy jako rozwiązanie alternatywne.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 316-318

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

W A i Wf1 nie ma kasowników przywracających d3, d2 i d1 w 2. połowie każdego z tych taktów. Niewątpliwą pomyłkę Chopina skorygowano – być może na jego polecenie – w Wf2 (→Wa). Natomiast w Wn dodano odpowiedni  tylko w t. 318.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 316

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Akcent długi w A

! miniat: wycinek, 7. ósemek, tylko górna 5-linia.            Długi nad as3

Krótki akcent w Wn

TGTU

Bez znaku w Wf (→Wa)
..

W A akcent nad as3 jest wyraźnie dłuższy od następnych. Zdaniem redakcji jest to niedokładność, gdyż nie widać powodu, by w tak jednorodnej fakturze różnicować akcenty (krótki akcent widnieje też nad półnutowym akordem l.r. w tym miejscu). W Wn odtworzono go jako krótki. Brak znaku w Wf (→Wa) można tłumaczyć przeoczeniem kopisty lub sztycharza, jednak dalsze różnice w kroju i liczbie akcentów między A a Wf sugerują, że znaki te Chopin dopisywał niezależnie w A i w [KF] lub korekcie Wf. Jednak nawet w takim przypadku brak akcentu wydaje się tu być niedopatrzeniem.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności A

t. 316-318

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Krótkie akcenty w A (→Wn)

! miniat: wycinek jw.               TGTU = 4 kolejne krótkie akcenty od drugiego 316

Różne  w Wf (→Wa)

EZnieU = 4 

Akcenty długie według Wf

! miniat: Corel,               4 długie tam, gdzie widły Wf
..

Odczytane dosłownie, znaki Wf (→Wa) można interpretować jako widełki  (zwłaszcza dłuższy od pozostałych, drugi znak w t. 317) i tak je odtwarzamy w naszych transkrypcjach. Wyraźna różnica długości i położenia tych znaków w stosunku do akcentów A wynika prawdopodobnie z ich dwukrotnego, niezależnego dopisywania przez Chopina w A oraz [KF] lub korekcie Wf1. Przemawia to za sugerowaną przez kontekst interpretacją znaków Wf jako akcentów długich, toteż – akceptując ich autentyczność – proponujemy je w tej formie jako wersję alternatywną w stosunku do krótkich akcentów A.
Patrz też uwaga w t. 318.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 318

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Bez znaku w A (→Wn)

! miniat: wycinek, 3. triola, tylko pr.r.             Tu bez kliszy 

 w Wf (→Wa), odczyt dosłowny

EZnieU =  w 2. połowie taktu

Akcent długi w Wf (→Wa), interpretacja kontekstowa

zamiast krótkiego z TGTU

Krótki akcent proponowany przez redakcję

TGTU
..

Kontekst sugeruje, że brak w A (→Wn) drugiego akcentu w tym takcie to pomyłka Chopina, za czym przemawia również obecność podobnego znaku w Wf (→Wa). Z tego względu w tekście głównym dodajemy krótki akcent, dopełniający ciąg takich znaków wpisanych w A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy A