Różne akcenty i l.r. w A ! miniat: wycinek, pół taktu + akord 311 i 315, obie pięciolinie (jw.). TGTU prócz 2. znaku 311, gdzie EZnieU |
||
Krótkie akcenty i l.r. w Wn EZnieU |
||
Różne akcenty pr.r. i l.r. w Wf EZnieU1 |
||
Różne akcenty pr.r. i l.r. w Wa EZnieU2 |
W t. 311, 313 i 315 akcenty w A mają wyraźnie zróżnicowaną długość i – mimo pewnych niedokładności – dotyczą niewątpliwie l.r. Znak w 2. połowie t. 311 sięga przy tym aż do ósemki, tak iż odczytany dosłownie wygląda jak widełki . Zmyliło to sztycharzy, którzy odtworzyli w ten sposób także analogiczne znaki w t. 313 i 315. Przy godnej podkreślenia dużej zgodności zapisów A i Wf, zwraca jednak uwagę różnica w umiejscowieniu akcentów (krótkich) na początku tych taktów – wbrew jasnej pisowni A przydzielono je w Wf do pr.r., co sugeruje niedokładność zapisu [KF] pod tym względem. W Wa do pr.r. przypisano także drugi znak w t. 315.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wf, Zakresy widełek dynamicznych, Adiustacje Wn
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki