Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 101

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy  przy d1.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 101

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

w Wf (→Wn), interpretacja kontekstowa

rf w Wa

Wa EZnieU1

..

W Wf (→Wn) widnieje w tym miejscu "zf", co zamie­nia­my na prawidłowe . Problem Chopinow­skie­go zapisu forzato i jego wariantów w innych źródłach omawiamy szerzej w uwadze w t. 1. W Wa dokonano innej, dowolnej adiustacji, proponując skrót rf.

W Wf (→Wn) widnieje w tym miejscu "zf", co zamieniamy na prawidłowe . Kwestię Chopinowskiego zapisu forzando i jego wariantów w źródłach omawiamy szerzej w uwadze w t. 1. W Wa dokonano dowolnej adiustacji, zapisując skrót rf.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf

t. 102-105

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

Bez łuków w Wf1 (→Wn,Wa)

wszystkie źr puste

 

Łuki pr.r. w WfO

Łuki obu rąk, wariantowa propozycja redakcji

red TGTU=4 łuki w nawiasach

..

W tekście głównym uwzględniamy – w formie wariantowej – łuki pr.r. wpisane najprawdopodobniej przez Chopina na przejściu t. 102-103 i 104-105. Biorąc pod uwagę ich zbieżność z podstawowym wzorcem łukowania tej wariacji, proponujemy dodanie odpowiednich łuków także w partii l.r.

Biorąc pod uwagę łukowanie tego fragmentu, brak czterech łuków na przełomie t. 102/103 i 104/105 w Wf (→Wn,Wa) wydaje się być przeoczeniem, toteż proponujemy je jako wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfO

t. 105

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

Wersja Wn1, z a1 jako dolną nutą pr.r. w 1. po­ło­wie taktu, niemal na pewno powstała przypadko­wo jako następstwo niedokładności Wf. Miano­wicie w wydaniu tym obniżający a1 na as1, któ­ry powinien był znaleźć się bezpośrednio przed nutą, umieszczono przez pomyłkę jako 3. znak przykluczowy, tak iż sztycharz Wn1, nie mając powodu, by sprawdzać znaki przykluczowe, pominął go. Wn2 i Wa mają poprawny, jedyny autentyczny tekst z as1.

[tam w Wa jest tak ciasno, że można by się zastanawiać, czy zauważyli, co robią, ale zakładam, że skoro w ogóle ten bemol napisali, to znaczy że go zauważyli, a jeśli go zauważyli, to raczej się zdziwili, no i dalej to już blisko do poprawienia :D ] 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 107

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

W tekście głównym pomijamy  przed ósemką e1, niepotrzebnie powtórzony we wszystkich źródłach.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze