mUltimate Chopin

op. 12, Wariacje B-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 88

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

 w Wf (→Wa)

Wfa tgtu=f

w Wn

Wn ff zamiast f (ostatnia ósemka t. 88)
..

Zamiana  na  w Wn to przypuszczalnie dowolna adiustacja wydawcy lub nawet pomyłka. Ewentualna korekta Chopina wydaje się znacznie mniej prawdopodobna ze względu na nieuzasadniony muzycznie, nadmierny kontrast z  obowiązującym od t. 86 i w t. 88 (Chopinowskie  w t. 92 następuje po  i stanowi efektowne i zdecydowane zakończenie wariacji – por. też dynamikę t. 58-62).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 88

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

Bez podziału na głosy w Wf (→Wn,Wa)

EZnieU

Podział na głosy proponowany przez redakcję
..

W tekście głównym zastępujemy Chopinowski, quasi-jednogłosowy zapis partii l.r. przez zwykłą notację z podziałem na głosy.

[nie wiem, czy temu się należy adnotacja, a jeśli tak, to czy z wariantami. Czy ten zapis, który jest w źródłach, jest błędny?]

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Różne wartości składników akordu

t. 88

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

Łuk od f1 do c2 w Wf

Łuk od ges1 do c2 w Wn (→Wa)

EZnieU2

Łuk od f1 do b1 proponowany przez redakcję

EZTU
..

Zdaniem redakcji, zakończenie łuku w Wf jest niedokładne, gdyż nie ma powodu, by nie objąć nim ostatniej nuty frazy – por. łuk l.r., a także łuk w zakończeniu tematu (t. 58).
Dopasowanie łuku do grupy szesnastek wypełniającej połowę taktu to zapewne rutynowa adiustacja Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 90

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

 nad pr.r. w Wf (→Wa)

EZnieU

Akcent długi w Wn

EZTU

 pod pr.r., alternatywna propozycja redakcji

EZnieU2
..

Nie jest jasne, czy znak  należy rozumieć jako widełki diminuendo czy akcent długi. Umieszczenie znaku nad partią pr.r., co zawęża jego oddziaływanie do tej partii lub tyko głosu melodycznego, sugeruje zdaniem redakcji tę drugą możliwość. Znaczny rozmiar znaku w Wf może być efektem ubocznym małego zagęszczenia tekstu w tym wydaniu – znak w [A], mimo podobnego umiejscowienia między ćwierćnutą a ósemką, mógł być znacznie krótszy, jak o tym przekonuje widok Wn. Za widełkami przemawiałaby obecność  w 2. połowie taktu – po granym  oktawowym pochodzie w poprzednim takcie diminuendo zapewniłoby naturalne dojście do tego . W takim wypadku sens znaku byłby jaśniejszy, gdyby umieszczono go pomiędzy pięcioliniami. Jako trzecią, alternatywną możliwość interpretacji tego znaku proponujemy więc  pomiędzy pięcioliniami.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych

t. 91

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

Bez znaków w Wf (→Wn)

Tu bez kliszy 

2 kliniki w Wa

EZTU
..

Brak kliników pod dwiema z 12 ósemek (prawej i lewej ręki) tworzących jednorodny pochód akordów musi być uznane za niedopatrzenie. W tekście głównym uwzględniamy zatem adiustację wprowadzoną w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa