Zagadnienia : Przeoczenia znaków aktualnej tonacji
- « Poprzednia
- 1
- …
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- Następna »
t. 441
|
Utwór: op. 16, Rondo Es-dur
..
W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy przy d3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji |
||||||
t. 445
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
W A (→Wf→Wa1) brak podwyższającego d na dis. Oczywistą niedokładność Chopina poprawił Fontana w KF (→Wn), dodano także w Wa2 (→Wa3). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Fontany , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa |
||||||
t. 455
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W A jedynym znakiem chromatycznym przed 1. akordem pr.r. jest ostrzegawczy przed e2. Od strony muzycznej wersja z d3 byłaby oczywiście możliwa, jednak porównanie z analogicznym t. 425 oraz des3 dodany – przypuszczalnie przez Chopina – już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2) świadczą o pomyłce Chopina. Identyczne przeoczenie zdarzyło się Chopinowi w zbliżonym kontekście w t. 423. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn , Ostatni znak przykluczowy |
||||||
t. 462-463
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Tak jak w t. 422-423, dodane przez Chopina w korekcie Wf2 bemole obniżające e3 na es3 oraz ostrzegawczy przed e2 w l.r. w t. 463 dowodzą, że odczytana dosłownie wersja A (→Wn→Wf1) jest błędna. W Wa odpowiedni znajduje się tylko w t. 463 (wraz z przed e2), co przypuszczalnie jest skutkiem przeoczenia znaku w t. 462. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa , Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 470-472
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Pominięcie w Wf kasowników obniżających dis3 na d3 w t. 470 i dis2 na d2 w t. 472 trzeba raczej uznać za błąd. Przemawia za tym brak tych znaków także w KG, w którym jednak Chopin własnoręcznie je uzupełnił. Kasowniki w Wa mogły być dodane przez analogię do trzech poprzednich wystąpień tej frazy (t. 176, 220 i 308). O tym, że Chopin na dłuższym odcinku nie był pewien, czy dis wchodzi w skład znaków przykluczowych, świadczą też krzyżyki w t. 445, 447, 466. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy , Autentyczne korekty KG |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- Następna »