Zagadnienia : Dopiski WfH

t. 59

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez dodatkowych nut w Wf (→Wn,Wa)

3 nuty w WfD

4 nuty w WfH, możliwa interpretacja

..

Odczytanie szkicowego wpisu w WfD jest w znacznym stopniu hipotetyczne – zapisane są tylko 3 główki nutowe na liniach dodanych, bez laseczek ani wiązań. Nie wiadomo więc, w jakim rytmie należy je wykonać, a wątpliwości budzi także ich wysokość, gdyż tylko środkowa z nich jest wyraźnie zapisanym cis3. Przedstawiamy najbardziej prawdopodobne odczytanie, oparte na następujących przesłankach:

  • szkicowość zapisu sugeruje figurę łatwą do zapamiętania, oczywistą, np. powtarzane nuty;
  • gdyby wpisujący te nuty miał na myśli wykonanie ich jeszcze przed końcem pasażu l.r., mógł z łatwością wpisać je w odpowiednim miejscu (wcześniej). Trudno było natomiast zmieścić je jeszcze przed cis3 na 4. mierze taktu, ale już po półnucie l.r. Przemawia to za umiejscowieniem proponowanym przez redakcję;
  • wariant najprawdopodobniej realizujący podobną ideę, zapisany ósemkami, znajduje się w WfH.

Zdaniem redakcji, takiego umiejscowienia powtarzanych cis3 – bezpośrednio przed kończącą takt triolą – nie wyklucza także pisownia WfH, co proponujemy jako alternatywne odczytanie tego źródła. Żadnego z wariantów opisanych w tej uwadze nie można oczywiście łączyć z dosłownym odczytaniem wpisu WfH, przypadającym na 1. połowę taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfH

t. 59

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: nic.                       (2  3) pod 2. i 4. ósemką l.r.

Bez palcowania lekcyjnego

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH

t. 60

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez ozdobnika w Wf (→Wn,Wa)

Arpeggio w WfH

Wariantowa propozycja redakcji

..

Biorąc pod uwagę wysokie prawdopodobieństwo autentyczności innych naniesień w WfH w tym fragmencie – por. t. 57, 58, 59 i 61 – także ten dopisek uważamy za najprawdopodobniej autentyczny i podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfH

t. 61

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez pasażu w Wf (→Wn,Wa)

Prawdopodobna interpretacja pasażu dopisa­nego w WfS, interpretacja kontekstowa

Pasaż dopisany w WfH, odczyt dosłowny

Pasaż w WfH, możliwa interpretacja 

..

Dopisek WfH odtwarzamy w formie dosłownej, interpretując 3. od końca nutę jako harmonicznie uzasadnione a2, a nie h2. Nie jest jasne, czy do­pi­sany pasaż ma uzupełniać arpeggiowany akord, czy go zastąpić; pierwszą możliwość uważamy za bardziej prawdopodobną. Zdaniem redakcji nie można też wykluczyć, że wpis ten jest rodzajem skrótu – definiuje wzorzec, który należy rozwinąć w dłuższą figurację. Możliwe uzupełnienie oparte na tym założeniu proponujemy jako alternatywną interpretację wpisu. W opadającej części pasażu wykorzystujemy przy tym pomysł zawarty w nieumiejscowionym wariancie w WfS, zdradza­jącym wyraźne pokrewieństwo w zakresie rytmu, struktury interwałowej i pozycji ręki.
Niezależnie od przedstawionych problemów z interpretacją dopisku WfH, sama jego obecność uprawdopodobnia lokalizację wpisu WfS właśnie w tym miejscu, i to pomimo braku obniżającego cis3 na c3 – tego rodzaju niedokładności są charakterystyczne dla pisowni Chopina i należą do najczęstszych usterek w zapisie jego dzieł.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Dopiski WfS , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfH

t. 63

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia.               TGTU

WfH

gis-his-fis1 (wariant na Dawne TGTU)

..

Autentyczność wariantu wpisanego do WfH wydaje się bardzo prawdopodobna (tak jak i pozostałych wariantów w tej części Koncertu – patrz np. t. 29 lub 57). Zwraca uwagę, że wersja ta, choć nie odpowiada ściśle partii orkiestry, daje przy wykonaniu na jednym fortepianie gładsze połączenie t. 63-64. Tak subtelne i zręczne uwzględnienie specyfiki brzmienia wersji jednofortepianowej stanowi zdaniem redakcji wyraźne wskazanie na Chopina jako autora tego wariantu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfH