Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 1-6

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Bez palcowania w A

!!!    miniat: wszystkie 16ki t. 1, obie 5-linie, zwężone między 5-liniami, bez napisów i łuku, akcenty krótkie.       Tu pusta klisza

Palcowanie Wf (→Wn)

!!!   TGTU (bez nawiasowej końcówki t. 6)

Palcowanie Wa

!!!    TGTU + w t. 1-2: 2431 x3 (pierwsze 2 dodane pod łukiem, dalej pod 5-linią i nutami); w t. 3:  212431 (pierwsze 6 cyfr z t. 1);  w t. 5-6 l.r.: 21 i 2431 x5 (bez dwóch ostatnich figur t. 6, pod nutami)

..

W tekście głównym podajemy palcowanie dodane przez Chopina w korekcie Wf (→Wn). Palcowanie l.r. zostało w Wa uzupełnione przez Fontanę, który przepisał palcowanie Chopinowskie podane w analogicznych figurach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 1

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

w A (interpretacja kontekstowa)

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta) !!!UWAGA!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w poprzednich etiudach

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze, a jednym na kliszy

w Wa3

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w jednym rządku na kliszy

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 1 rządku na kliszy

..

W A tej Etiudy Chopin wpisał zamiast tytułu jedynie kolejny numer w ramach opusu, co oczywiście nie oznacza chęci zrezygnowania z nazwy Etude, użytej w autografach innych etiud (nr 5-8 i 12). W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Klinik w A (→Wf)

!!!    miniat: ten akord, tylko górna 5linia, bez oznaczeń pod.        TGTU

Kropka w Wn i Wa

..

Klinik A (→Wf) został w pozostałych wydaniach odtworzony jako kropka staccato. Nie jest jasne, jak doszło do powstania tej różnicy, ale też nie ma to większego znaczenia dla ustalenia tekstu Etiudy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Kliniki

t. 1-3

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Bez palcowania w A (→WfWn)

!!!    miniat: 4 ósemki t. 1, tylko górna 5linia, bez tego co pod.     Tu pusta klisza=TGTU

Palcowanie w Wa

!!!   pr.r.:    t. 1: '1-2-5' przy główkach nutowych (po prawej) 1. akordu + 3x '1' pod kolejnymi b1 (na 5linii, tak żeby druga od dołu linia przecinała te jedynki) + '35', '34' i '35' pionowo nad 2., 3. i 4. ósemką.
                  t. 2: 4x '1' jak w t. 1 pod b1 + nad akordami pionowo '35', '35', '34', '35'.
                  t. 3: '1245' na lewo od 3. akordu (przy nutach, ale przed arpeggiem) + '125' przy nutach na prawo od 4. akordu ('2' na wysokości es2 trochę wyżej, żeby górna linia ją przecinała w połowie)
l.r.:   t. 1:   '531' przy nutach na prawo od akordu na 2. ósemce

..

Palcowanie dodane przez Fontanę w Wa nie znajduje żadnego uzasadnienia w źródłach autentycznych, jest też, jak się wydaje, tylko jedynym z możliwych rozwiązań, wygodnym raczej dla małych rąk.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 1

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

A

!!!    miniat: pasek tekstowy "Etude 5" krojem tytułowym.     To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta) !!!UWAGA!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w poprzednich etiudach

Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

Wn1a (→Wn2Wn3Wn4Wn5)

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze, a jednym na kliszy

Wa2 (→Wa3)

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w jednym rządku na kliszy

Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 1 rządku na kliszy

..

W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn