|
|
|
|
|
|
Tę Etiudę Chopin opalcował już w A. Niektóre z cyfr pominięto następnie w Wf (→Wn), na ogół w wyniku przeoczeń sztycharza (np. '4' w t. 2), kilka odtworzono błędnie lub umieszczono w złym miejscu. Są też miejsca, w których Chopin uzupełnił oznaczenia, korygując Wf (→Wn,Wa): t. 7, 16.
W Wa Fontana uzupełnił Chopinowskie palcowanie przekazane przez Wf. Uzupełnienia te w większości wynikają w naturalny sposób ze wskazówek kompozytora, choć w t. 1 i analog., 20-21, 33, 66, 76 palcowanie dodane przez Fontane z pewnością nie jest jedynym możliwym. Poprawiono też rzeczywiste i domniemane błędy w t. 25, 32, 40. W t. 65 podane są dwie możliwości palcowania. W całej Etiudzie uzupełnienia znajdujemy w t. 1-3, 9-11, 17-22, 33, 40, 44, 65-74, 76 i 79.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf
notacja: Palcowanie
Powrót do adnotacji