Wf
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 1-10

Palcowanie A

!!!    miniat: 5 triol pr.r. bez dynamiki, trójek triolowych i innych napisów.     Tu TGTU (t. 1-2 i 5)

Wf (→Wn)

!!!   TGTU oprócz '4' w t. 2

Wa

!!!    TGTU + '13' w t. 1 + '14241513' w t. 2 + to samo (24 cyfry w t. 9-10)

Etiudę Chopin opalcował już w A. Niektóre z cyfr pominięto następnie w Wf (→Wn), na ogół w wyniku przeoczeń sztycharza (np. '4' w t. 2), kilka odtworzono błędnie lub umieszczono w złym miejscu. Są też miejsca, w których Chopin uzupełnił oznaczenia, korygując Wf (→Wn,Wa): t. 7, 16.

W Wa Fontana uzupełnił Chopinowskie palcowanie przekazane przez Wf. Uzupełnienia te w większości wynikają w naturalny sposób ze wskazówek kompozytora, choć w t. 1 i analog., 20-21, 33, 66, 76 palcowanie dodane przez Fontane z pewnością nie jest jedynym możliwym. Poprawiono też rzeczywiste i domniemane błędy w t. 25, 32, 40. W t. 65 podane są dwie możliwości palcowania. W całej Etiudzie uzupełnienia znajdujemy w t. 1-3, 9-11, 17-22, 33, 40, 44, 65-74, 76 i 79.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf

notacja: Palcowanie

Przejdź do tekstu nutowego

.