Zagadnienia : Odwrócenie znaku
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »
t. 57
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Odwrócenie znaku to dość częsty błąd – por. np. II cz. Koncertu, t. 47 lub Etiudę c op. 10 nr 12, t. 53. W Wn3 znak pominięto, prawdopodobnie na skutek nieuwagi – patrz następna uwaga. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Odwrócenie znaku |
|||||||||||||
t. 65
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Odczytane dosłownie, znaki dynamiczne Wp w tym takcie nastręczają trudności w interpretacji. Zestawienie na tak małej przestrzeni trzech znaków, z których dwa, częściowo nachodzące na siebie, wskazują przeciwne zmiany dynamiczne, sugeruje zaistnienie niedokładności lub błędów w odczytaniu [A]. Zdaniem redakcji pierwszy znak postawiony jest niedokładnie, natomiast dwa następne błędnie (lustrzane odwrócenie znaku). Te ostatnie znaki, zinterpretowane jako akcent długi i widełki , proponujemy w tekście głównym. WF ma tu dłuższe widełki , które w tej sytuacji można uważać za alternatywę dla oznaczeń bazujących na Wp. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Odwrócenie znaku , Błędy Wp |
|||||||||||||
t. 72-73
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Odwrócony akcent w Wf (→Wa) to prawdopodobnie błąd sztycharza, na co wskazuje zwykły akcent w analogicznym t. 300. W tekście głównym podajemy więc akcent w tym i następnym takcie, tak jak to Chopin oznaczył w t. 300-301. Inna możliwość to niedokładne umiejscowienie widełek w 1. połowie taktu – widełki takie znajdują się (w t. 72 i 73) w partii I klarnetu Wfork (→Wnork). Interpretacja znaku w Wn1 (→Wn2), graficznie bliska wersji Wf, jest jednak sprzeczna z realnym brzmieniem orkiestry, w której najpełniejszą obsadę ma akord w połowie taktu. Niezgodność tę próbowano złagodzić w Wn3, przenosząc znak do t. 73, gdzie stanowi jakby wstęp do autentycznego cresc. w t. 74. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Odwrócenie znaku |
|||||||||||||
t. 76-77
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Tak jak w t. 66-67 i 70-71, obie źródłowe wersje melodii na przejściu taktów są niemal na pewno autentyczne. W tekście głównym podajemy wersję z powtórzeniem des3, zapisaną w źródle podstawowym, A (→Wf→Wa). Podobnie w t. 92-93. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Odwrócenie znaku , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||||||
t. 84
|
Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur
..
Znak A1, o ramionach różnej długości, można interpretować jako odwrócony akcent długi lub krótkie widełki , co odpowiada zarazem wersji Wn. Pierwsza możliwość jest zdaniem redakcji bardziej prawdopodobna, jednak w tekście głównym przyjmujemy nieodwrócony akcent długi, który może być efektem Chopinowskiej korekty Wf i jest zgodny z niebudzącym wątpliwości oznaczeniem w analogicznym t. 76. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Odwrócenie znaku , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »