mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 12

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

..

Powtórzenie t. 1-12 oznaczone jest w A konwencjonalnym znakiem repetycji. Natomiast w Wf (→Wn,Wa) z powodów czysto wydawniczych (podział na strony) takty te wypisane są po raz drugi, co błędnie nakazuje dwukrotne ich wykonanie także przy powtarzaniu tej części da Capo.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn

t. 12

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

A

miniatura: cały takt, tylko dolna 5-linia           tylko laseczki przy 3,5 ósemce; na 2. i 4. ósemce całe tercje na laskach w dół (jak ostatnia) EZnieU

Wf

kropka i te laseczki co w U, ale tylko ges1 (2. i 4. ósemka) na lasce w górę, a wszystkie es1-ges1 na lasce w dół; EZnieU1

Wn1

tylko laseczki przy 1,3,4,5 ósemce (tak!).   czyli na kliszy laska es i ges, dłuższe laski ósemkowe na 2. i 4. ósemce i laska górna na 4. ósemce

Wn2 (→Wn3→Wn4)

tylko laseczki przy1,3,5 ósemce. Na kliszy laska es i ges oraz dłuższe laski ósemkowe na 2. i 4. ósemce

Wa

stacc + laseczki przy  2,4,5 ósemce = Wf bez laseczki na 3. ósemce

Propozycja redakcji

EZTU
..

Kropkę staccato nad es i laseczki przedłużające brzmienie ges1 na 2. i 4. ósemce l.r. dodał Chopin w korekcie Wf1 (→Wf2). Korektę tę, powtórzoną w t. 60, uważamy za odnoszącą się intencjonalnie także do powrotu głównej części Poloneza (t. 116 i 164), gdyż w A był on jedynie zamarkowany jako powtórzenie pierwszej części.
Przedłużenie tylko górnych nut tercji to zdaniem redakcji albo uproszczona notacja, albo wynik niezrozumienia wpisu korektowego Chopina. Dlatego w tekście głównym laseczki ćwierćnutowe przydzielamy obu nutom tercji es1-ges1. Wersje pozostałych wydań są albo niedokładne (Wa1), albo dowolnie zmienione (Wn).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 12

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

Bez znaku w AI, KDP i Wa1 (→Wa2)

!!!   miniat: t. 12, tylko górna 5-linia;   Tu pusta klisza 

 w A (→Wn1), Wn3 i Wa3

!!!    widły do 20. nuty (c2)

  w Wn1a (→Wn2)

!!!    TGTU

 w Wf

!!!    jak TGTU (ale tylko )
..

Dłuższe widełki w A być może dotyczyły zarzuconej przez Chopina (skreślonej w A) wersji, w której podwyższenie kwinty akordu wprowadzone było dopiero na 4. mierze taktu. W tekście głównym podajemy widełki skorygowane przez Chopina w Wn1a (→Wn2). Wersja Wn3 to wynik adiustacji przywracającej stan sprzed korekty Wn1a; wersję tę wprowadzono także w Wa3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 12-13

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Bez znaków w AT i AW

!!!   miniat: od 2. trioli t. 12 do 3. 8ki t. 13, tylko górna 5-linia, bez łuku.        Tu pusta klisza 

Jeden znak  w KDP

!!!     ciągłe dimin. od 5. nuty t. 12 do końca t. 13.

Dwa znaki  w KG (→Wn), Wf i Wa

!!!    TGTU
..

Nie jest jasne, czy w zamyśle Chopina diminuendo w tych taktach miało być podzielone na dwa odcinki, czy nie. W KG i KDP t. 13 rozpoczyna nową linię tekstu, najprawdopodobniej więc tak samo było w [A]. W takiej sytuacji dwa kolejne znaki  lub  były w czasach Chopina nierzadko traktowane jako równoważne jednym, dłuższym widełkom. Ponieważ dwa z trzech źródeł opartych najprawdopodobniej na [A] (KG i Wa lub Wf) podają znaki rozdzielone, a tylko jedno (KDP) – połączony, w tekście głównym przyjmujemy tę pierwszą pisownię. Najprawdopodobniej jednak – niezależnie od zapisu – takty te należy objąć jedną falą diminuenda, tak jak to jednoznacznie wskazano w analogicznych t. 31-32.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Widełki dynamiczne kontynuujące

t. 12

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Bez pedalizacji w AT, AW, KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: nic.      Tu pusta klisza 

Pedalizacja w Wf
..

Nie ma powodu wątpić w autentyczność pedalizacji dodanej w tym takcie prawdopodobnie w korekcie Wf. Pominięcie odpowiedniej wskazówki w pozostałych źródłach, a także brak pedalizacji – we wszystkich źródłach – w analogicznym t. 31 skłaniają nas jednak do zaproponowania rozwiązania wariantowego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf