Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 12-13

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Bez znaków w AT i AW

!!!   miniat: od 2. trioli t. 12 do 3. 8ki t. 13, tylko górna 5-linia, bez łuku.        Tu pusta klisza 

Jeden znak  w KDP

!!!     ciągłe dimin. od 5. nuty t. 12 do końca t. 13.

Dwa znaki  w KG (→Wn), Wf i Wa

!!!    TGTU

..

Nie jest jasne, czy w zamyśle Chopina diminuendo w tych taktach miało być podzielone na dwa odcinki, czy nie. W KG i KDP t. 13 rozpoczyna nową linię tekstu, najprawdopodobniej więc tak samo było w [A]. W takiej sytuacji dwa kolejne znaki  lub  były w czasach Chopina nierzadko traktowane jako równoważne jednym, dłuższym widełkom. Ponieważ dwa z trzech źródeł opartych najprawdopodobniej na [A] (KG i Wa lub Wf) podają znaki rozdzielone, a tylko jedno (KDP) – połączony, w tekście głównym przyjmujemy tę pierwszą pisownię. Najprawdopodobniej jednak – niezależnie od zapisu – takty te należy objąć jedną falą diminuenda, tak jak to jednoznacznie wskazano w analogicznych t. 31-32.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Widełki dynamiczne kontynuujące

t. 54-55

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

 w AW i KG

!!!   miniat: ten takt (54), tylko górna 5-linia, bez łuku.      NOWE TGTU = widły od 3. ósemki do ostatniej t. 54

 w KDP i Wf

!!!    od 5. ósemki t. 54 do 10. w t. 55

 w Wn

!!!   cały t. 54

 w Wa

!!!     całe 2 takty

..

Nie jest jasne, jakiej długości widełki  odpowiadały ostatniej intencji Chopina. Zgodność AW i KG (→Wn, niedokładnie) sugeruje, że KG może zawierać wcześniejszą wersję, zmienioną przez Chopina w pozostałych rękopisach edycyjnych. Jednak obecność dłuższego znaku w KDP, zasadniczo zgodnego z Wf (i w mniejszym stopniu Wa), przeczy tej interpretacji. Być może więc zbieżność AW i KG jest przypadkowa, a znak został przez Gutmanna przepisany niedokładnie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wn