Zagadnienia : Błędy KJ
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 13
- Następna »
t. 13
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
W KJ ostatnia tercja taktu nie ma chorągiewki ósemkowej, co jest oczywistą pomyłką. To samo dotyczy t. 40, oznaczonego w tym rękopisie jako powtórzenie t. 13. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy KJ |
||||||||||||||||
t. 13
|
Utwór: WN 37, Lento con gran espressione
..
Za przyjęciem wersji KJ jako głównej przemawia:
Wersję pozostałych źródeł można traktować jako równorzędny wariant, zwłaszcza że niewykluczone, iż mimo niezręcznego rozplanowania to Kolberg wiernie przepisał [A2], a błąd popełniła Ludwika. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany linii głównej , Błędy KJ , Adiustacje Kolberga , Adiustacje Bałakiriewa |
||||||||||||||||
t. 14
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
W stosunku do wersji [AI] (→KJ) i WF Chopin w [A] (→Wp) zredukował nieco fakturę akompaniamentu w tym i poprzednim takcie. Podkreślił też akcentami jego synkopowany charakter (por. też uwagę dotyczącą pr.r.). W t. 14 zmiana ma tylko charakter graficzny i pianistyczny, gdyż przy uwzględnieniu autentycznej pedalizacji rezultat brzmieniowy obu wersji jest od strony harmonicznej identyczny. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy KJ |
||||||||||||||||
t. 15
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Brak łuków, obejmujących każdą z nieregularnych grup szesnastkowych, wydaje się być błędem KJ. Chopin bowiem tego typu grupy z reguły opatrywał łukiem, najczęściej wraz z liczbą określającą rodzaj grupy. Takie właśnie łuki widzimy najprawdopodobniej w WfF, natomiast w WnF nadano im postać łuków przetrzymujących ćwierćnuty g1. Także Wp ma tu łuki będące częścią oznaczenia grup nieregularnych, ponieważ jednak Chopin objął ponadto całą figurę szesnastkową jednym łukiem, w tekście głównym pomijamy je (por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 16). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Łuki "triolowe" , Błędy KJ |
||||||||||||||||
t. 15
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Brak dolnego głosu w KJ jest z pewnością przeoczeniem kopistki. Sposób podpisania w Wp ostatnich nut sugeruje równoczesne uderzenie seksty es1-c2, co mogłoby odpowiadać intencji Chopina, gdyby wydanie to wiernie oddało tu pisownię [A]. Ponieważ taki rytm dolnego głosu można było łatwo zapisać jako , uważamy notację Wp za niedokładną i podpisujemy nuty zgodnie z ich wartościami rytmicznymi. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy KJ , Niedokładności Wp |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 13
- Następna »