mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 585

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Tak jak w analogicznym t. 226, dolna nuta decymy na 3. mierze taktu, H, została niemal na pewno dodana dopiero w druku, w czasie korekty.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 585

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Akcent pr.r. w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.                     EZnieU

Bez znaku w Wn3

Akcent długi l.r. proponowany przez redakcję

EZTU
..

Umieszczenie w źródłach akcentu pod przetrzymaną nutą pr.r., co pozbawia ten znak realnego znaczenia, sugeruje niedokładność w odtworzeniu podkładu. W tekście głównym powtarzamy notację analogicznego taktu ekspozycji (t. 235) – akcent długi nad partią l.r.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 586

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

​​​​​​​na końcu taktu w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia.             EZnieU1

​​​​​​​pod 5. ósemką proponowana przez redakcję

EZTU

Alternatywna propozycja redakcji

EZnieU
..

Wykonanie całego taktu na jednym pedale prowadzi do nieuzasadnionego zmieszania harmonii pod koniec taktu, toteż w tekście głównym adiustujemy położenie znaku , tak by ​​​​​​​tego uniknąć (por. t. 577 i 585). Mniej prawdopodobne wydaje się, że oznaczenia w tym takcie należy – inaczej niż w sąsiednich – rozumieć jako ogólną wskazówkę con pedale; prawdopodobną realizację takiej interpretacji proponujemy jako rozwiązanie alternatywne.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

t. 586

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez łuku w Wf (→Wn1→Wn2)

Łuk w Wa i Wn3

TGTU
..

Pominięcie jednego taktu w łukowaniu tego rodzaju akompaniujących figur musi być iznane za niedokładność. W tekście głównym uwzględniamy zatem całotaktowy łuk dodany już w Wa i Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 587

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

fis w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: ten tak, tylko dolna 5-linia

a​​​​​​​, alternatywna propozycja redakcji

zamiast fis
..

W tekście głównym zachowujemy wersję Wf (→Wn,Wa), mimo że porównanie z analogicznymi t. 75 i 237 sugeruje błąd tercjowy na 3. ósemce taktu – w wersji drukowanej zdwojona nuta prowadząca tworzy przy rozwiązaniu ukryte oktawy równoległe fis-fis1 ⇒​​​​​​​ g-g1. Błąd tercjowy należy do najczęstszych błędów wysokościowych – por. np. t. 290 i 308 tej części Koncertu lub t. 73 i 108 części drugiej).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błąd tercjowy